เขาลุกขึ้นยืน หยิบผ้าขนหนูมากางรอรับร่างงามที่ลุกจากอ่าง ช่วยพันผ้าให้แล้วช้อนอุ้มร่างเล็กพาเดินออกจาห้องน้ำไปวางบนเตียง เขาเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้เธอแล้ว
“เสื้อผ้าของเธอเปียกหมด ฉันเลยเอาชุดนอนของฉันให้เธอใส่แทน ตัวอาจจะใหย๋ไปสักนิดแต่รับรองใส่สบาย”
เจ้าของชุดนอนตัวโคร่ง ช่วยสวมให้คนตัวเล็กกว่า หยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาช่วยเช็ดผมให้ ร่างหนานั่งซ้อนด้านหลังโอบร่างน้อยให้เอนอิงซบแผงอกอุ่น ริมฝีปากคลอเคลียพวงแก้มนุ่ม
“เจ็บมากหรือเปล่า แก้มบวมมีรอยแดง ปากก็แตกด้วย”
เขาพลิกกายเธอหันมา แล้วสำรวจรอยช้ำบนใบหน้า ดวงตาคมมีรอยเจ็บปวดแทน นึกเสียใจที่ไม่ได้ปกป้องเธอเลย ตอนที่เขาตามหาปัทมาไม่เจอ เขาโทรไปเจมส์ได้คุยกับมารี รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด
“คุณคริสติน่าจงใจใส่ร้ายพวกเราค่ะ ทั้งแกล้งปัดมือให้น้ำชากระเด็นโดนคุณเฮเลน แล้วยังหาเรื่องด่าว่าปัทมาจนฉันทนไม่ไหวต้องปกป้องเพื่อน เลยมีเรื่องตบตีกันจ
