และเมื่อตั้งสติได้ ธิมก็ดันร่างบางของหญิงสาวออก เขาไม่อยากเป็นคนฉวยโอกาสกับคนที่เมาไม่ได้สติอย่างเธอ แต่นั่นกลับทำให้หญิงสาวเข้าใจผิด ความน้อยใจ ความผิดหวังเอ่อขึ้นมาเต็มหัวใจ
“ทำไมเหรอคะบอส ฉันมันน่ารังเกียจมากขนาดนั้นเลยเหรอคะ” เมยาวีน้ำตาคลอด้วยความน้อยใจ
“ไม่ใช่อย่างนั้น แต่ผมไม่อยากเอาเปรียบคุณ คุณก็รู้ตัวไม่ใช่เหรอว่าตอนนี้คุณเมา” ธิมกล่าวอย่างใจเย็น
“ฉันไม่ได้เมา ฉันมีสติครบ บอสรู้มั้ยว่าฉันชอบบอสมากแค่ไหน” เมยาวีระบายความรู้สึกของเธอออกมาอย่างไม่เก็บเอาไว้อีกแล้ว เพราะตอนนี้ไม่มีสิ่งใดมารั้งการบอกความรู้สึกของเธอได้อีกแล้ว
“ผมว่าคุณเมามากแล้ว คุณพักผ่อนเถอะครับ” ธิมกล่าวด้วยความลำบากใจ เขาสงสารเธอ แต่เพราะปณิธานที่เขาตั้งไว้ในใจ ทำให้เขาไม่สามารถล้ำเส้นนั้นได้ ต่อให้เธอสวยแค่ไหนก็ตาม
“ไม่ค่ะ ฉันไม่เมา บอสแค่รังเกียจฉันก็พูดมา ไม่ต้องมาพูดให้ตัวเองดูดีหรอก” เมยาวีเริ่มโวยวาย ที่เขาทำแบบนี้ก็เพราะเขารังเกียจเธอ ไม่มีเหตุผลอื่นที่เขาต้องทำเช่นนั้น เป็นเธอสินะที่ฝันอยู่ข้างเดียว
“ผมไม่ได้รังเกียจคุณจริงๆ” ธิมไม่รู้ว่าจะป่วยการเสียเวลาเปล่าหรือเปล่าที่เขาไปทะเลาะกับคนเมาอย่างเมยาวี
“งั้นบอสก็พิสูจน์ให้ฉันเห็นสิว่าบอสไม่ได้รังเกียจฉัน” เมยาวีกล่าวพร้อมทั้งเริ่มใช้มือของเธอแกะกระดุมเสื้อของตนเองออก นั่นทำให้ธิมตกใจเป็นอย่างมาก เขาไม่คิดว่าหญิงสาวจะทำเช่นนี้
“อย่าทำแบบนี้เมยาวี เพราะสุดท้ายคนที่เสียใจจะเป็นคุณเอง” ธิมเริ่มหวั่นใจ เพราะถ้าผู้หญิงกำลังจะแกผ้าอยู่ตรงหน้าแล้วเขาไม่รู้สึกอะไรนั่นสิเรื่องแปลก เพราะเธอทั้งสาวและสวย
“ฉันไม่เสียใจ ฉันแค่อยากรู้ว่าบอสรังเกียจฉันหรือเปล่า” เมยาวียังไม่ยอมหยุด เธอปลดกระดุมเสื้อของเธอเรียบร้อยแล้ว แล้วจึงจัดการถอดมันออก ทำให้ตอนนี้ปทุมถันคู่งามของหญิงสาวมีเพียงชั้นในลูกไม้ตัวจิ๋วปดปิดมันไว้เท่านั้น แต่ด้วยความเป็นคนที่ซ่อนรูป ทำให้ความตูมเต่งมันโผล่ออกมาทำให้ชายหนุ่มถึงกับกลืนน้ำลายกับภาพตรงหน้า เขากำลังจะไม่ไหว เขาเริ่มสูญเสียการควบคุมตนเองมากขึ้นเรื่อยๆ
“รีบใส่เสื้อกลับก่อนที่คุณจะเสียใจ” ธิมตะคอกหญิงสาวด้วยความโมโห เขาไม่อยากทำร้ายเธอ เพราะเขารู้ดีว่าต่อให้เธอเป็นของเขา เธอก็เป็นเพียงของเล่นของเขาเท่านั้น