“ ได้ครับนาย ” วิลพาอีธานเข้าไปในห้อง
“ ไอ้วิล มึงบอกว่าไอ้ทินกรมันไปคุยกับคู่ค้าของเรา แล้วมันรู้ได้ยังไงว่ากูคุยงานกับคู่ค้าคนนั้นอยู่ ” อีธานเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างแปลกๆ
“ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับนาย ดูเหมือนว่าหลังจากกลับมาจากงานเลี้ยงวันนั้น มันก็เริ่มขยับอย่างกับมีสายรายงานมัน ” วิลเองก็สงสัยเหมือนกันเพราะปกติมันแทบจะไม่รู้ความเคลื่อนไหวของอีธานเลย อย่างมากมันก็แค่ส่งคนมาจับตาดูแต่ก็จับได้ทุกครั้ง
“ หรือว่าจะมีหนอน ”
“ ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกันครับ เดี๋ยวผมจะค่อยๆสืบเรื่องนี้เงียบๆหน่อยไม่ต้องเป็นห่วง ”
“ ขออย่าให้เป็นคนที่กูคิด เพราะกูไม่เคยบอกใครเลยว่าจะทำงานวันและเวลาไหน นอกจาก...” อีธานนึกบางอย่างออก
“ กูบอกเรื่องนี้แค่ที่รักคนเดียว ”
“ นาย！นายมั่นใจหรอครับว่าไม่มีคนอื่นได้ยิน ” วิลก็ยังไม่มั่นใจเหมือนกันว่าจะเป็นที่รักไหม
“ มั่นใจซะยิ่งกว่ามั่นใจซะอีก วันนั้นกูอยู่
