“ แกเกิดมาทำไมวะที่รัก เกิดมาแล้วไม่มีใครต้องการ ไม่มีใครบนโลกนี้รักแกสักคน แม้แต่คนที่คลอดแกออกมาเขายังทิ้งแกไปได้เลย..นับประสาอะไรกับคนที่ทำให้แกเกิดยังไม่สนใจความปลอดภัยของแกด้วยซ้ำ ไม่เคยถามว่าเป็นยังไงมาอยู่ที่นี่สบายดีไหม นอกจากถามเรื่องงาน.” ที่รักลบข้อมูลการติดต่อพอเธอออกจากเครื่องจนหมดเลย แล้วนอนร้องไห้จนเผลอหลับไป ไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่รู้ตัวอีกทีตอนที่อีธานเข้ามาสวมกอดเธอจากด้านหลัง แล้วซุกไซร้จมูกโด่งเข้ากดหอมซอกคอของเธอ
“ อื้อ~อย่ากวน” อีธานรีบจับที่รักให้พลิกนอนหงายขึ้น แล้วก้มลงมาใช้ลิ้นเลียปากสีแดงสดของที่รักก่อนจะเน้นจูบลงไปหนักๆจนคนที่นอนอยู่ลืมตาตื่นขึ้นมา
“ อ๊ะ” เพียงแค่เธออ้าปากจะร้องทักท้วงก็โดนอีธานสอดแทรกลิ้นร้อนผ่านเข้าไปโดยง่าย ( ไอ้มาเฟียบ้า ชอบฉวยโอกาส) อีธานดูดเอาความหอมหวานจากปากของที่รักจนพอใจ แล้วผละออกมามองหน้าเธอก่อนจะยิ้มให้
“ คุณ ทำไมชอบฉวยโอกาสจั
