( ฉันเองก็อยากถามคุณเหมือนกันว่ามาทำอะไรที่นี่ แค่ทำธุรกิจสกปรกที่นั่นยังไม่พออีกหรือไง ถึงได้ถ่อมาทำธุรกิจที่นี่ด้วยหรอ ) อีธานนั่งดูเอกสารทำสีหน้าครุ่นคิดจนคิ้วขมวดเป็นปม วิลก็รู้สึกคุ้นเสียงของที่รักเหมือนกัน ที่รักเริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก ปวดหัวตุบๆเหมือนจะไม่สบายจริงๆคงเป็นเพราะตากฝนเมื่อคืนนี้ ตอนนี้เธอหน้าเริ่มซีดเซียวจนอีธานสังเกตเห็น
“ ดูท่าคุณจะไม่สบายมากนะครับ ไว้ผมจะเอาเอกสารกลับไปก่อน ค่อยคุยกันใหม่วันหลังก็ได้ครับ ” อีธานบอกกับพ่อของเตแล้วมองที่รักทั้งๆที่เขาไม่เห็นหน้าชัดเจนยังรู้สึกเป็นห่วงที่รัก ถ้าเกิดว่าเธอเปิดหน้าออกมาเขาจะเป็นห่วงขนาดไหน แล้วความแค้นที่สะสมมา 4 ปีนี้จะก่อเกิดขึ้นมาอีกครั้งไหม ถึงจะรักเธอมาก แต่เขาก็แค้นเธอมากเช่นกัน
“ ขอโทษด้วยนะครับคุณอีธาน ”
“ ไม่เป็นไรหรอกครับ ยังไงเราก็ต้องได้ร่วมงานกันอยู่แล้ว ผมชักจะถูกชะตากับเลขาเกตของคุณธานินทร์แล้วสิ ห้ามเปลี
