"ค่ะป้า" พวกแม่บ้านยืนเรียงอยู่ข้างโต๊ะหลาย10คน บอร์ดี้การ์ดอีกราวๆ50 คนแค่ย่อมาเพราะที่เหลืออีกเยอะ นี่มาเฟียหรอฉันคิดว่านี่มันเจ้าชายชัดๆ ไม่รวมพวกที่อยู่ด้านนอกอีก
"หอมชิบหาย...(อีธานเดินลงมาสูดกลิ่นอาหาร).. แต่ตัวมึงหอมกว่า " อีธานเดินเข้าไปจูบซอกคอของที่รักโดยไม่ได้สนใจแม่บ้านกับบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่แถวนั้นเลยสักนิด นี่แหละเขา เขาเดินมานั่งลงที่โต๊ะอาหาร
" มานั่งตักกูสิ .. กูอยากให้มึงป้อนข้าว"
"เอ่อ..( โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้วยังจะให้ป้อนข้าวอีก ไอ้มาเฟียเถื่อนเอ๊ย.. )
"คุณอีธานคะแต่หนูเป็นแค่...คนใช้..." เขากลับมองมาที่ที่รักด้วยสีหน้าไม่พอใจ ก่อนจะหันไปสั่งพวกลูกน้อง
"พวกมึงมองอะไร ? ..ออกไปให้หมด" เขาตวาดเสียงดังลั่น อีธานนั่งนิ่งสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันทีที่ที่รักขัดใจเขา
“กูไม่สนใจไอ้พวกนั้น... หรือมึงคิดจะขัดคำสั่งของกู.."（กระชับเอวที่รักแน่นขึ้น）
"มึงเป็นคนของกู ไม่ใช่แค
