อาทิตย์ลุกขึ้นทันทีหลังจากที่ทนฟังจิวรี่พูดเรื่องของเพื่อนสนิทอยู่นาน ทำเอาสาวสวยต้องรีบยืนตามอีกฝ่ายทันที ก่อนที่เธอจะถูกลากออกจากห้องทำงานของทิวากร
“พี่ภพพากลับไปส่งที ต่อไปห้ามเธอไปหาฉันอีก”
“พี่ซันคะจิวทำผิดอะไร นี่แกปล่อยฉันนะ แกไม่มีสิทธิ์มาจับฉัน"
สาวสวยถูกลากออกจากห้องไปโดยที่ยังส่งเสียงอยู่ แพรไหมขมวดคิ้วและคิดจะเดินออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะจู่ๆ เพื่อนเธอก็เดินลากอีกฝ่ายออกไปโดยไม่ล่ำลากันสักนิด แต่ประตูก็ถูกเปิดออกซะก่อน
เธอยืนนิ่งมองคนตัวโตที่เดินกลับมาพร้อมกับปิดประตูลง ทำเอาเธออดที่จะใจเต้นแรงไม่ได้ นัยน์ตาคมของเขายังคงจ้องมองสำรวจทั่วตัวจนเธอกระดากอาย
“อะไรของแกซันมายืนจ้องอยู่ได้”
“คิดถึง อยากมองให้เต็มตา”
คำพูดเพียงแค่นี้ของอีกฝ่ายก็ทำเอาแพรไหมถึงกับนิ่งไป จนทำอะไรไม่ถูก ทำให้อาทิตย์ได้มีโอกาสเข้าใกล้มากขึ้นจนยืนประจันหน้ากัน ก่อนที่เขาจะห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้
