ร่างน้อยที่วิ่งออกมาจากกลุ่มเพื่อนทรยศ ถูกมือเรียวของคนคนหนึ่งคว้าเอาไว้ ก่อนจะดึงร่างน้อยเข้ามาปะทะกับอกแกร่งอย่างแรง จนร่างน้อยที่ชนเข้ากับอกแกร่ง ร้องกรี๊ดออกมาอย่างตกใจ
"ฮึกๆ คุณเปา"
"อย่าร้องไห้นะครับ คำพูดของคนพวกนั้น ไม่มีค่าพอให้คุณพิมมี่เสียน้ำตา ชีวิตคุณพิมมี่มีค่าเกินกว่าจะลงไปสู้รบตบมือ กับพวกตรรกะป่วยแบบนั้น"
"มี่ไม่มีสิทธิ์โกรธพวกเขาหรอกค่ะ เพราะสิ่งที่พวกเขาพูด มันคือความจริง มี่ก็เป็นแค่...ผู้หญิงขายตัวคนหนึ่ง ฮึกๆ ถ้าวันไหนเจ้านายคุณเบื่อขึ้นมา มี่ก็หมดหน้าที่และเป็นอิสระจากเขา ไม่มีวันที่จะได้เป็นมากกว่านั้น และมี่เองก็คงไม่กล้าหวังแบบนั้นด้วย ฮือๆ"
"คุณพิมมี่..."
ความน่าสงสารของสาวน้อย ทำให้หัวใจของบอดี้การ์ดหนุ่มสั่นไหว เขาเฝ้ามองเธอ นับตั้งแต่เธอเดินเข้าไปหาเจ้านายของเขาในวันนั้นแล้ว และยิ่งได้รู้ว่าเธอเรียนในมหาลัยเดียวกันกับเขา เขาก็อาสาเป็นคนติดตามตัวเธอทันที โ
