หนี้รักมาเฟียจอมคลั่ง

พิมลรัตน์ วรากานต์กุล (เพลงขวัญ) สาวน้อยวัยช่างฝันอายุ 23 ปี เพิ่งเรียนจบมามาดๆ เธอจบคณะอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและบริการ บิดาและมารดาของเธอเป็นเจ้าของไร่องุ่นขนาดใหญ่ ด้วยหน้าตาที่สละสลวย ผิวขาวเนียน รูปร่างหุ่นนาฬิกาทราย หญิงสาวทั้งเรียนเก่งและหน้าตาดีจึงเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มมากมาย เพลงขวัญเรียนจบมาได้หนึ่งเดือนกว่าแล้ว เธอยื่นสมัครงานไปที่ ทีที แอร์ไลน์ เพราะช่วงที่เป็นนักศึกษาฝึกงานเธอเคยไปฝึกงานที่นั่นอยู่ครั้งหนึ่ง ตอนนี้เพลงขวัญกำลังรอผลตอบกลับอยู่ วันนี้เธอจึงนั่งรถมาที่ไร่องุ่นบ้านเกิดของเธอ เธออยากเอาใบปริญญาไปให้พ่อกับแม่ของเธอ ให้พวกท่านได้ภูมิใจที่คอยส่งเสียจนเธอเรียนจบ อาทิตย์และพรทิพย์ บิดามารดาของเพลงขวัญเป็นเจ้าของไร่องุ่นขนาดใหญ่ในจังหวัดนครราชสีมา เพลงขวัญเข้ามาเรียนในกรุงเทพตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัย พ่อแม่ของเธอไม่เคยต้องให้เธอลำบากหรือขัดสนเลย ท่านทั้งสองขยันทำงานและส่งเงินมาให้เธอตลอดใช้ไม่เคยขาดมือ @ไร่องุ่นอาทิตยาพร ร่างอรชรในชุดเดรสสั้นสายเดี่ยวสีม่วงอ่อน ก้าวเดินเข้ามายังไร่องุ่นที่เธอเคยอาศัยตั้งแต่เด็กๆ มองไปยังสถานที่แห่งนี้ที่เธอเคยวิ่งเล่นด้วยความคิดถึง เธอไม่ได้กลับบ้านมานานแรมปี เพลงขวัญสูดอากาศเข้าไปเต็มปอด อากาศบ้านไร่ของเรามันดีแบบนี้นี่เองสินะ เพลงขวัญเดินตรงเข้ามาในไร่องุ่น เดินมาไม่ไกลมากก็ถึงบ้านไม้สองชั้นสีครีม เพลงขวัญมองดูคนงานทั้งชายและหญิงกว่าสิบชีวิตอะไรยืนมุงซุบซิบกันอยู่หน้าบ้านของเธอ “มีอะไรกันหรือเปล่าคะ” เพลงขวัญเอ่ยถามคนงานด้วยน้ำเสียงสงสัย “คุณเพลงขวัญ” คนงานนับสิบสะดุ้งด้วยความตกใจ แต่ก็ไม่มีใครตอบคำถามของเธอ “ป้าน้อยคะ มีอะไรกันหรือเปล่าคะ แล้วทำไมไม่ไปทำงานกันคะ มายืนมุงอะไรกันอยู่ตรงนี้” เพลงขวัญเอ่ยถามป้าน้อยที่ทำสีหน้ากระอักกระอ่วนอยู่ตอนนี้ ป้าน้อยคือคนที่เลี้ยงเพลงขวัญมาตั้งแต่เด็กช่วงที่เธออยู่ที่ไร่องุ่นแห่งนี้ เป็นผู้ใหญ่อีกคนที่เธอรักและเคารพ “หนูเพลง คือ..” อีกด้านหนึ่ง “ผมขอเวลาหน่อยนะครับคุณเคแลน ผมสัญญาว่าผมจะหามาคืนให้ทั้งต้นทั้งดอกเลยครับ แต่อย่าเอาไร่ของผมไปเลยนะครับ ผมขอร้อง” อาทิตย์น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยขอร้องชายหนุ่มผู้หล่อเหลา ที่นั่งอยู่บนโซฟากลางบ้านของอาทิตย์ เขาพลาดเองที่ไม่คิดให้ดีก่อนตัดสินใจทำอะไรลงไป ผลของการกระทำของตนเองจึงทำให้ต้องเจอชะตากรรมแบบนี้ เคแลน เเคสเซียส (เคแลน) ลูกชายคนโตของ ควินตัน แคสเซียส และ กนกรดา แคสเซียส อายุ 30 ปี ชายหนุ่มผู้มีหน้าตาหล่อเหลาและนัยน์ตาสีเทาดำดุดันเหมือนผู้เป็นพ่อ แต่นิสัยช่างต่างกันมากนัก ชายหนุ่มอารมณ์ร้อนและพร้อมทำลายล้างทุกอย่างที่เขาไม่พอใจ เขารับช่วงต่อกิจการอสังหาริมทรัพย์ กาสิโน ผับบาร์ และธุรกิจโรงแรมจากบิดามาตั้งแต่อายุ 20 ปี และมีลูกชายคนเล็ก คาเดน แคสเซียส อายุ 29 ปี ช่วยกันดูแลกิจการของตระกูลแคสเซียสอีกด้วย “พี่อาทิตย์พี่มันเกิดอะไรขึ้นพี่ ทิพย์งงไปหมดแล้ว” พรทิพย์ ภรรยาของอาทิตย์ เอ่ยขึ้นอย่างงุนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า สองสามีภรรยานั่งอยู่ที่พื้น โดยมีเคแลนนั่งบนโซฟาด้วยท่าทางสบายๆ และมีบอดี้การ์ดของเคแลนนับสิบคนยืนล้อมรอบสองสามีภรรยา “ก็สามีเธอไปเล่นการพนันในกาสิโนของฉัน จนหมดตัวไง เลยต้องเอาที่ดินผืนนี้มาจำนองไว้ “เสียงทุ้มของเคแลนตอบภรรยาของอาทิตย์ "มะ..ไม่จริงใช่ไหม พี่ไม่ได้ทำแบบที่เขาพูดใช่ไหม" พรทิพย์เอ่ยถามสามีเพื่อความมั่นใจ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสามีของเธอจะติดการพนัน เพราะที่ผ่านมาสามีเธอเป็นคนขยันและไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับการพนันเลยแม้แต่ครั้งเดียว อาทิตย์ยังคงนิ่งเงียบไม่ตอบภรรยา “แหกตาดูเอาเองสิ” เคแลนเอ่ยขึ้นพลางโยนเอกสารสัญญากู้ยืมให้พรทิพย์ดู มันไม่ใช่แค่ฉบับเดียวแต่มีมากมายหลายฉบับ พรทิพย์หยิบเอกสารขึ้นมาอ่านอย่างละเอียด “สิบห้าล้าน! พี่บ้าไปแล้วหรอ ทำไมถึงเยอะขนาดนี้ “พรทิพย์แทบจะเป็นลมกับสิ่งที่เพิ่งได้รับรู้ “พี่ขอโทษทิพย์ พี่ขอโทษจริงๆ” อาทิตย์ก้มหน้างุดได้แต่เอ่ยขอโทษภรรยา ตอนนี้เขามืดแปดด้านไปหมดแล้วไม่รู้จะทำยังไงต่อ “สรุป ถ้าไม่มีคืนก็เก็บข้าวของพากันไสหัวออกไปที่นี่สะ” เคแลนประกาศเสียงดังสนั่น ปัง!! ทว่าทันใดนั้นเองก็มีหญิงสาวหน้าตาสละสลวยคนหนึ่งเปิดประตูบ้านเข้ามาหน้าตาตื่นตระหนก “พ่อแม่ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันคะ แล้วคนพวกนี้เป็นใครมาทำอะไรในบ้านฉัน” เพลงขวัญเปิดประตูเข้ามาภายในบ้าน ก็ต้องตกใจกับชายชุดดำนับสิบชีวิตที่ยืนรายล้อมบิดามารดาของเธออยู่ แล้วยังมีผู้ชายหน้าตาดีนั่งอยู่บนโซฟาจับจ้องมายังเธออีก เธอสบตาชายหนุ่มด้วยแววตาแข็งกร้าว