น้ำเสียงของท่านประธานที่ส่วนมากจะเรียบ นิ่ง พูดจาด้วยความสุขุม ตามแบบฉบับผู้ใหญ่ กลับหัวเราะอย่างมีความสุข กอดบ่าหลานชายเอาไว้ แล้วพูดด้วยความภาคภูมิใจ
" พ่อเค้ามาเล่าให้ฟัง ว่าลูกชายไปเป็นช่างไฟ ซ่อมโน้น ซ่อมนี่ เขียนโปรแกรม ต่อระบบวงจรด้วยตัวเอง ฝึกงานจนลูกน้องไม่รู้เลยด้วยซ้ำ ว่าตัวเองเป็นใคร ไอ้นี่มันร้าย "
เสียงพูดเต็มไปด้วยรอยยิ้มและ ความสุข มองหลานชายแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
" ที่นี่ก็เป็นที่ของท๊อปถ้าท้อปอยากเข้ามาทำงาน ลุงก็ไม่ติดเลย "
" ไม่เอาครับ แค่นี้ท้อปก็ไม่มีเวลาแล้ว พ่อจะให้เข้าประชุมแล้ว แต่ท้อปขี้เกียจ อยากถือกล่องเครื่องมือ ไปเซอร์วิสลูกค้ามากกว่า "
คำตอบที่แสนถูกใจ ทำเอาท่านประธานรั้งตัวหลานชายมากอดคอ
" พักเบรคก่อนนะ ขอไปคุยกับหลานก่อน ยังไงฝากหลานผม ฝากสยามไลท์ด้วยแล้วกัน บริษัทในเครือเราทั้งหมด ผูกขาดกับสยามไลท์อยู่แล้ว "
ท่านประธานวีเคมิค บอกแล้วก็คว้าตัวหลานช
