Danger 1 เสือใหญ่

2087 Words

Danger 1 "อีฟเฮียบอกให้เอาขนมที่แม่ทำไปฝากบ้านลุงนพไงไม่ได้ยินเหรอ" เสียงเฮีย 'สิงห์' พี่ชายคนเดียวของบ้านดังขึ้น ตื่นเช้ามาเฮียแกก็ปลุกอีฟลินให้เอาขนมไปให้บ้านลุงนพเพื่อนบ้านที่อยู่ด้วยกันมานับสิบปี ลุงแกเปิดอู่ซ่อมรถแบบครบวงจรอยู่หน้าปากซอยบ้านเธอ "อีฟรู้แล้ว ใส่รองเท้าอยู่เนี่ย" คนตัวเล็กบอกพร้อมกับใส่รองเท้าผ้าใบอย่างทุลักทุเลพอสมควร วันนี้เธอต้องไปถึงมหา’ลัยให้ทันก่อน 9 โมงเช้านี้ด้วยสิ "ทำไมวันนี้ใส่ชุดพละล่ะ" เมื่อเห็นว่าน้องสาวใส่ชุดพละแทนที่จะใส่ชุดนักศึกษาเหมือนทุกวันจึงรู้สึกแปลกตาไม่น้อย "มีกิจกรรมที่มอไง เฮียไปส่งอีฟหน่อยดิ รถอีฟเสีย" เธอยังไม่ส่งซ่อมเลยด้วยซ้ำเพราะช่วงนี้กิจกรรมเยอะจนเธอได้แต่ปล่อยผ่านไปก่อนอย่างไม่ใส่ใจ "รถเฮียก็ซ่อมอยู่นี่ไง จะไปส่งเราได้ไงก่อน" "อ้าว" อีฟลินมองไปยังรถบิ๊กไบค์ของเฮียสิงห์ที่ล้ออีกข้างหายไปไหนไม่รู้ "ใครไม่รู้แม่งขโมยล้อไป เซ็งฉิบหาย แล้วเอาไปล้อเดียวด้วยนะ ทำไมมันไม่ขโมยไปทั้งคันให้รู้แล้วรู้รอด โง่! ขโมยล้อไปทำไม" เอ่อ =..= ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอที่ขโมยได้แต่ล้อ เฮียสิโง่! จะให้มันขโมยไปทั้งคันทำไม ช่วงนี้โจรโคตรเยอะเลยในซอย เธอมักได้ยินข่าวแว่วๆ จากคนแถวบ้านมาตลอด "เราก็รีบไปเถอะ หน้าปากซอยมีรถเมล์ผ่านอยู่ ถ้ารอนานก็เรียกแท็กซี่เอานะ" เธอเดินไปหยิบขนมที่เฮียสิงห์ยื่นให้ก่อนจะเดินออกจากบ้านไป บ้านลุงนพห่างจากบ้านเธอไม่มากเท่าไหร่ใช้เวลาไม่ถึง 5 นาทีเธอก็เดินมาถึง เห็นลุงนพนั่งซ่อมรถให้ลูกค้าอยู่จึงไม่กล้าส่งเสียงรบกวน เป็นลุงนพที่เห็นเธอก่อนจึงเอ่ยทักอย่างเป็นมิตร "อ้าว หนูอีฟ" "สวัสดีค่ะลุงนพ แม่ฝากขนมมาให้ค่ะ" "ขอบใจๆ แล้วทำไมวันนี้ไม่ขับรถมาล่ะ ช่วงนี้อันตรายนะในซอยเราน่ะ โจรมันเยอะ" ลุงนพเอ่ยบอกด้วยความเป็นห่วงเหมือนทุกครั้ง ลุงนพใจดีเป็นมิตรต่างจากลูกชายคนโตของบ้านนี้เสียจริง "พอดีรถอีฟเสียน่ะค่ะ ช่วงนี้เลยเดินไปขึ้นรถหน้าปากซอยแทน" มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เธอเดินแบบนี้ได้สองสามวันแล้ว "งั้นเหรอ เดี๋ยวเรื่องรถลุงส่งคนไปดูให้นะ ส่วนวันนี้ก็ให้เสือใหญ่ไปส่งแล้วกัน" สิ้นสุดคำพูดของลุงนพอีฟลินแทบจะล้มพับไปตรงนั้น "ฮะ!?" เมื่อกี้ลุงนพบอกให้ใครไปส่งนะ 'เสือใหญ่เหรอ?' ไอ้คนหยิ่ง ไม่เคยจะพูดกับเธอสักครั้ง เจอกันทีไรเอาแต่จ้องหน้าหาเรื่องเธอตลอด ดูก็รู้ว่าเขาไม่ชอบหน้าเธอขนาดไหน ทุกครั้งที่เห็นหน้าเธอเขาก็ดูเหมือนจะเข้ามาต่อยเลยนะ ToT ให้หมอนี่ไปส่ง ขอเธอเดินไปเองเถอะ...กลัวไปไม่ถึง "เสือใหญ่! ไอ้เสือใหญ่!" ลุงนพตะโกนเข้าไปในบ้านเสียงดังลั่นอยู่หลายครั้ง ทำอีฟลินห้ามแทบไม่ทัน "ลุงคะ ไม่เป็นไร อีฟไปเองได้ค่ะ" เธอไปเองได้ค่ะลุ้งงงงง อย่าเรียกเขาออกมาสิ ToT และไม่กี่อึดใจก็มีเสียงตอบรับจากด้านในดังออกมาพร้อมกับร่างของลูกชายคนเล็ก "ว่าไงป๊า เฮียเสือเล่นเกมอยู่บอกว่าไม่ว่าง มีอะไรให้ป๊าทำเองไปก่อน" คนตัวเล็กหาวหวอดๆ บอกคนเป็นพ่อออกไป โดยที่ไม่ทันได้สังเกตว่าเธอยืนอยู่บริเวณนั้นด้วย "หมิง ไปบอกเฮียเสือให้ออกมาหน่อย" "หมิงก็บอกแล้วไงว่าเฮียเสือไม่ว่าง" "บอกมันให้ไปส่งอีฟลินหน่อย" เมื่อลุงนพเอ่ยชื่อเธอออกไป เด็กหนุ่มมีสีหน้าวาววับขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะรีบหันหน้ามาหาเธอพร้อมกับรอยยิ้ม "หืม? พี่อีฟเหรอ :)" "ใช่ พี่อีฟรถเสียป๊าจะให้เฮียเสือไปส่ง" "ทำไมไม่ให้หมิงไปส่งแทนล่ะ หมิงอยากให้คนสวยซ้อนท้ายรถหมิงบ้างอะ :(" ลูกชายคนเล็กของป๊านพงอแงใหญ่เพราะอยากไปส่งสาวกับเขาบ้าง "อย่าเล่นลิ้นหมิง ไปเรียกเฮียเสือมาสิ พี่อีฟต้องรีบไปเรียนนะ" เมื่อลูกชายคนเล็กไม่สนใจสิ่งที่พูด ลุงแกจึงขึ้นเสียงอีกเล็กน้อย จนเธอรู้สึกผิดที่มาสร้างเรื่องให้คนบ้านนี้ลำบาก ขอไปเองเถอะนะถ้าจะลำบากขนาดนี้ "ถ้าหมิงไปเรียกแล้วเฮียไม่ไป หมิงจะไปส่งพี่อีฟแทน" "อีฟไปเองได้ค่ะลุงนพ" รีบบอกปัด เพราะไม่อยากเอาชีวิตไปเสี่ยงกับลูกชายคนเล็กของลุงแก ToT และไม่ทันที่เธอจะได้ก้าวเดินไปไหนก็มีเสียงทุ้มจากคนที่เพิ่งออกมาจากบ้านดังขึ้น พร้อมกับเจ้าของร่างสูงปากกระจับ ดวงตาคม จมูกโด่งเป็นสัน ร่างกำยำปรากฏรอยสักเรื่อยลงมาตามแขนทั้งสอง "มีอะไรเหรอป๊าเสียงดังเข้าไปข้างในเลย" "ไม่มีอะไรครับเฮียเสือ ป๊าจะให้หมิงไปส่งพี่อีฟ งั้นหมิงไปเอาหมวกกันน็อกก่อนนะ :)" หมิงรีบเดินผ่านหน้าเสือใหญ่ไปหาหมวกกันน็อกทันที ส่วนเขาก็หันมาสบตาเธอที่ทอดมองเขามาก่อนหน้านี้แล้ว "มองอะไร" เขาเอ่ยน้ำเสียงนิ่ง แต่ก็แฝงไปด้วยความกดดันแปลกๆ "ไม่ได้อยากมองสักหน่อย :(" คำแรกที่พูดกับเธอก็ไม่เป็นมิตรแล้วเถอะ! ใครอยากมองหน้าเขากัน "หมิงมาแล้ว เฮียเสือถอยรถบิ๊กไบค์ออกให้หมิงหน่อย" "เอาหมวกกันน็อกมานี่" ไม่ทันที่หมิงจะเดินไปยังรถบิ๊กไบค์ที่จอดอยู่ไม่ไกล ร่างสูงของเสือใหญ่ก็คว้าหมวกกันน็อกในมือนั้นมาถือไว้แทนก่อนจะ... โป๊กก!! "โอ๊ย! เฮียเคาะหัวหมิงกับหมวกทำไมเจ็บนะ!" หมิงพูดพร้อมกับยกมือลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ "ตัวแค่นี้ริอ่านจะไปส่งสาวเหรอ เข็นรถยังไม่ได้เลย" เขาบ่นพึมพำเสียงแผ่วบอกน้องชายตัวดีไป ก็อย่างที่เขาบอกหมิงเตี้ยกว่าเธอด้วยซ้ำจะให้ไปส่งก็กระไรอยู่ เธอยังไม่อยากตายนะ T_T "หมิง 14 แล้วเถอะ โตแล้วนะ :(" "โตกว่านี้แล้วค่อยมาแข่งกับเฮีย" "เฮียอ่า ใจร้ายชะมัดเลย" ถึงจะพูดแบบนั้นหมิงก็ยอมถอยออกไป แล้วเดินหน้ามุ่ยเข้าไปในบ้าน "รีบไม่ใช่เหรอ ขึ้นรถสิเดี๋ยวไปส่ง" เขาพูดพร้อมกับตวัดขาขึ้นคร่อมรถบิ๊กไบค์คันใหญ่ ก่อนส่งหมวกกันน็อกอีกใบมาให้เธอสวม "ฉันไปเองได้" เธอพยายามปฏิเสธเขาโดยที่ไม่ทำให้อีกฝ่ายเคือง แล้วเผลอต่อยหน้าเธอ "วันนี้รถเมล์จะมาอีกทีตอน 10 โมงเธอต้องรอเกือบ 2 ชั่วโมงเลยนะ" "ฮะ?" เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูดเธอชะงักตัวไปทันทีพร้อมกับยกนาฬิกาบนข้อมือมาดูลวกๆ แปดโมงสี่สิบแล้ว เธอจะสายแล้วด้วย "จะให้ฉันไปส่งหรือรอรถอีก 2 ชั่วโมงเลือกเอา" อีฟลินขมวดคิ้วมองเขาอย่างไม่เชื่อเท่าไหร่นัก แต่วันนี้เธอไปสายไม่ได้ด้วยสิ "ไปด้วยก็ได้" แล้วเธอก็เลือกอะไรไม่ได้นอกจากยอมไปกับเขา มือเล็กเอื้อมไปหยิบหมวกกันน็อกจากมือเขามาสวม ก่อนจะรีบปีนขึ้นนั่งข้างหลังเขาไปแบบทุลักทุเลเพราะเธอไม่เคยซ้อนท้ายใครด้วยรถแบบนี้มาก่อน "กอดเอวฉัน" เขาบอกเธอเสียงนิ่ง เธอไม่รู้ว่าเขาทำสีหน้าแบบไหนอยู่ตอนนี้เพราะหมวกกันน็อกที่เขาสวมเป็นแบบเต็มใบปิดบังใบหน้ามิดชิด "ฮะ? นายว่าไงนะ" เมื่อกี้เหมือนได้ยินไม่ค่อยถนัด หรือเธอหูเพี้ยนกันที่เขาบอกให้... "กอดเอวฉันไว้ ถ้าไม่อยากตก" แบบนี้ได้ยินโคตรชัดเลยเถอะ "ฝันหรือไง" ใครจะอยากไปกอดเขากัน :( "งั้นตามใจตกลงไปตาย ก็อย่าโทษฉันแล้วกัน" เขาพูดบอกเธออีกครั้งก่อนจะเร่งเครื่องพร้อมกับใส่เกียร์เตรียมออกรถ บรื้นนน~ "กรี๊ดด!! ไอ้บ้า! จะฆ่าฉันหรือไง ToT" อีฟลินแทบจะหงายหลังเมื่อเขาลองแกล้งบิดรถไปข้างหน้าเล็กน้อย จนแขนเล็กต้องรีบคว้าเอวสอบก่อนจะสวมกอดไว้แน่น นายมัน!! นิสัยแย่ที่สุดเลยให้ตายสิ :( บรื้นนน~ "เสือใหญ่ขับช้าๆ หน่อยหัวฉันจะหลุดแล้วเนี่ย!" ตลอดเส้นทางเสือใหญ่เอาแต่บิดเร่งรถยิ่งกว่าแข่งกับรถเมล์สาย 8 เธอหัวแทบจะหลุดอยู่แล้ว ยิ่งอีฟลินทำท่าจะคลายอ้อมกอดจากเขา เสือใหญ่ก็ยิ่งบิดคันเร่งจนเธอต้องคว้าตัวเขาไว้อย่างเลี่ยงไม่ได้ นี่เขาแกล้งเธอหรือเปล่าให้ตายสิ :( อยากจะหยิกหน้าท้องเป็นลอนที่เธอจับของเขาอยู่จริงๆ แต่กลัวหมอนี่บิดรถขึ้นเกาะกลางถนน ToT เธอยังไม่มีแฟนนะเฟ้ย จะตายตอนนี้ไม่ได้ เมื่อมาถึงหน้ามหา’ลัยเขาชะลอรถเล็กน้อย และเธอก็คิดว่าเขาคงส่งเธอแค่ตรงนี้ แต่เธอก็คิดผิดเพราะเสือใหญ่กลับขับเข้าไปยังภายในมหา’ลัยของเธอ "เสือใหญ่ ไอ้บ้าขับเข้ามาทำไม" อ๊ากกก เด็กในมหา’ลัยต่างมองมายังรถบิ๊กไบค์คันสวยของเขาตาไม่กะพริบ และไม่เพียงเท่านั้นยังเผื่อแผ่สายตามายังเธออีก กึก! รถบิ๊กไบค์คันสวยจอดหน้าคณะเธอแบบพอดี อีฟลินได้แต่ขมวดคิ้วเพราะไม่คิดว่าเสือใหญ่จะรู้จักคณะของเธอ หรือเขาแค่จอดมั่วๆ ให้เธอเดินไปเองกันนะ พรึบ! ร่างเล็กปีนขาลงจากรถคันใหญ่ของเขาด้วยขาสั่นเทา เอาจริงเธอไม่คิดว่าจะรอดมาได้จนถึงคณะขนาดนี้ด้วยซ้ำ ไอ้บ้าเสือใหญ่มันแกล้งเธอ!! ขับรถภาษาอะไรของเขาเนี่ย! รอดมาได้ถือว่าเธอทำบุญมาเยอะพอสมควรใช่ไหม T_T แกร๊กๆ มือเล็กพยายามถอดหมวกออกจากหัว แต่ทำอย่างไรมันก็แกะไม่ได้ "จิ๊! มานี่ มันไม่ได้ถอดแบบนั้นสักหน่อย" เสือใหญ่เองเมื่อเห็นว่าเธอถอดไม่ได้จึงใช้นิ้วชี้เกี่ยวเสื้อพละตรงหน้าอกเธอให้ขยับเข้ามาใกล้เขา "นะ นี่นาย!!" อีฟลินได้แต่อ้าปากค้างกับการกระทำของเขา "มันถอดแบบนี้ต่างหาก" เขาพูดพร้อมกับถอดหมวกออกไปจากหัวเธอ ก่อนมือหนาจะเกี่ยวผมเธอไปทัดหูให้ "เมื่อกี้นายไม่รู้สึกอะไรเหรอ?" "หืม? ทำไม" "ก็นิ้วนายมันโดนหน้าอกฉันนะ :(" คนตัวเล็กเอ่ยพร้อมกับจับเสื้อที่โดนนิ้วเขาสัมผัสเมื่อครู่ "ก็ไม่เห็นจะรู้สึกอะไรเลย" เขาทำหน้าแบบไหนเธอก็ไม่อาจรู้ได้ เพราะหมวกกันน็อกเขากระจกมันเป็นสีดำทึบไปหมด "อะ ไอ้บ้า!!" ตอนแรกโกรธที่เขาโดนหน้าอกเธอ แต่ตอนนี้โกรธที่เขาไม่รู้สึกว่ามันโดน! เธอไม่เล็กนะ ทำไมล่ะๆๆ มือเขามันตายด้านแน่ๆ เธอยังรู้สึกว่านิ้วเขามันโดนเต็มๆ เลยนะ :( "ไปเรียนได้แล้ว สายแล้วนะ" "นายบอกมาก่อนว่าเมื่อกี้นายรู้สึก" "ก็ฉันไม่รู้สึก เธอจะให้ฉันรู้สึกคงทำไม่ได้หรอก" "นายมันแย่ที่สุดเลย :(" เรื่องอื่นยอมได้ แต่เรื่องความภาคภูมิใจเธอไม่มีวันยอม "นี่เธอ มานี่" เขาดึงแขนเล็กให้เข้าไปใกล้เขาอีกหน่อย ก่อนจะก้มไปกระซิบข้างหู ด้วยน้ำเสียงแหบพร่า "ถ้าอยากให้ฉันรู้สึก ก็ให้จับแบบเต็มๆ สิ" "...!!!"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more