รักร้ายวิศวะเถื่อน

รอ

@PUB 22:00 น.

ท่ามกลางแสงไฟกระพริบวูบวาบและกลิ่นเหล้าปนควันบุหรี่ สายฟ้านั่งก้มหน้าก้มตาอยู่ตรงโซฟาริมผนัง มุมประจำที่เขามักใช้หลบความวุ่นวาย กล่องบุหรี่ถูกวางข้างแก้ววิสกี้ และมีเพียงเขาคนเดียวในค่ำคืนนี้ที่เหมือนกำลังรอใครบางคนอย่างไร้จุดหมาย

เขาไม่ใช่คนขี้เหงา ไม่เคยสนใจใคร และไม่เคยรอใครด้วยซ้ำ

แต่คืนนี้...เขากลับแอบคาดหวังอย่างบ้าบอว่าผู้หญิงคนนั้นจะโผล่มาที่นี่อีกครั้ง

“หึ...คิดเหี้ยอะไรของมึงวะ” เขาพึมพำกับตัวเองก่อนจะยกแก้วขึ้นจิบ รสขมแสบปลายลิ้นแล่นลงลำคอเหมือนจะปลุกสติ ทว่ากลับทำให้จิตใจวูบวาบยิ่งกว่าเดิม

เธอ...คัพเค้ก

แม่งเอ๊ย แค่ชื่อก็ยังติดอยู่ในหัว

“เป็นอะไรครับ นั่งหน้าเครียดเชียว” เสียงกวน ๆ ของใครบางคนดังขึ้นข้างตัว ก่อนร่างสูงโปร่งของ พายุ จะทรุดตัวลงนั่งด้วยท่าทีสบาย ๆ พร้อมมองเขาแบบจับผิด

สายฟ้าไม่พูดอะไร...แค่ปรายตามอง แล้วหยิบขวดเหล้ามารินใส่แก้วตัวเองต่ออย่างใจเย็น

“เอ้า ไอ้เชี่ยนี่ ไม่มีปากเหรอ เวลาถามอะไรไม่อยากจะตอบ” พายุบ่นกระปอดกระแปดก่อนจะยักไหล่แล้วรินเหล้าใส่แก้วของตัวเองบ้าง

ร่างสูงจิบหมดในรวดเดียวเหมือนต้องการแช่งตับตัวเอง แล้วเอนหลังพิงพนักอย่างสบายอารมณ์ ก่อนจะล้วงมือถือขึ้นมาปลดล็อก

และนั่นแหละ...บรรยากาศก็พลันเงียบลงอีกครั้ง ต่างคนต่างอยู่ในโลกของตัวเอง คนหนึ่งนั่งครุ่นคิดเงียบ ๆ อีกคนสไลด์ดูรูปสาว ๆ นมโตในโซเชียล พร้อมกับพึมพำประโยคที่ถ้าคนข้าง ๆ ฟังชัด ๆ คงอยากจะลุกไปกระทืบให้จมพื้น

“แม่งเอ็กซ์ฉิบหาย โคตรน่ากระแทกให้นมเด้งเลยว่ะ...โอ๊ย อยากจับนมมาขยำให้ยับ” สายฟ้าไม่ได้ตั้งใจจะมอง แต่จู่ ๆ หางตาก็ดันเหลือบไปเห็นบางสิ่งในหน้าจอของพายุ และภาพนั้น...ก็ทำให้คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันทันที

มันเป็นภาพหญิงสาวที่ใส่ชุดลูกไม้ซีทรู เผยเนินอกขาวผ่องที่มีจุดเล็ก ๆ อยู่สามจุดเรียงกันอย่างเป็นเอกลักษณ์

“คัพเค้ก...” ชื่อหลุดจากริมฝีปากเขาโดยไม่รู้ตัว เสียงเบาราวกับกระซิบแต่ดันทำให้คนข้าง ๆ หันขวับกลับมามองหน้าอย่างไว

“มึงรู้จักน้องเขาด้วยเหรอวะ?” พายุถามกลับเสียงสูง คิ้วเลิกขึ้นอย่างสงสัย แววตาคมจ้องเพื่อนตรงหน้าแบบไม่อยากเชื่อ เพราะคนอย่างสายฟ้าน่ะเหรอจะจำผู้หญิงคนไหนได้หลังจาก 'ขึ้นเตียง' ด้วย? ยิ่งผู้หญิงที่ไม่เห็นหน้าแบบนี้ยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่

แต่คำถามนั้นกลับไม่ได้รับคำตอบ สายฟ้าไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง ตรงกันข้ามเขากลับยื่นมือไปคว้ามือถือของพายุมากดจิ้มลงจอรัว ๆ อย่างหน้าตาเฉย

“เอ้า! ไอ้เชี้ยนี่! มึงแย่งมือถือกูไปหน้าด้าน ๆ แบบนี้เลยเหรอ?” พายุโวยลั่นแต่ก็ยังไม่กล้าแย่งคืนแบบจริงจัง เพราะรู้ว่าสายฟ้าไม่ใช่คนที่อยากมีเรื่องด้วยตอนอารมณ์ขึ้น

ในจอเต็มไปด้วยภาพเซ็กซี่ยั่วอารมณ์ของหญิงสาวคนเดิม ร่างบางในชุดวาบหวิว เน้นสัดส่วนชัดเจน ทั้งเอวคอด ก้นกลม และหน้าอกเต่งตึงที่ชายทุกคนต้องเหลียวมอง

ไม่มีรูปไหนเห็นหน้าเลยสักรูป...แต่สำหรับสายฟ้า เขาจำได้ แม้จะเป็นแค่เสี้ยวเดียวของร่างกาย แต่เขาก็รู้ว่า...เธอคือคัพเค้ก

เพราะทั้งเนินอก รอยกระเล็ก ๆ และสัดส่วนสุดยั่วยวนพวกนั้น...มันคือสิ่งที่เขา ‘สัมผัส’ มาด้วยตัวเองเมื่อคืนวันนั้น

ริมฝีปากหยักได้รูปกระตุกยิ้มบาง ๆ ขึ้นโดยไม่รู้ตัว สีหน้าเรียบนิ่งของเขากลับเปลี่ยนเป็นความพอใจแบบเงียบ ๆ จนคนมองเริ่มรู้สึกแปลก ๆ

“เอ้า กูว่าบ้าแล้วนั่งยิ้มคนเดียว” พายุว่าอย่างอ่อนใจ พยายามจะเอื้อมไปแย่งมือถือคืน แต่ยังไม่ทันแตะ สายฟ้าก็จัดการ ‘แคปหน้าจอ’ แอคเคานต์นั้น แล้วส่งเข้าไลน์ตัวเองเรียบร้อย

“เฮ้ย ๆ อะไรวะนั่น มึงแคปทำไม? สนใจน้องเขารึไง?” พายุหรี่ตามอง รู้ทันเพื่อนสายเย็นของตัวเองที่ปกติไม่เคยแสดงความสนใจสาวคนไหนนานเกินสองนาที แต่แทนที่จะตอบตามตรง สายฟ้ากลับถามกลับด้วยเสียงนิ่ง ๆ แฝงแววเอาเรื่อง

“มึงรู้จักไหม”

“หึ ไม่รู้จัก...แต่กูติดตามมาจะปีแล้ว” พายุยักไหล่พลางยิ้มเจ้าเล่ห์

“เห็นแต่นม ไม่เคยเห็นหน้าเลย แต่โคตรได้อารมณ์เลยว่ะ”

ประโยคนั้นแทบยังไม่ทันจบดี สายฟ้าก็รีบกดเข้าแอคเคานต์ของพายุ แล้วกด ‘บล็อก’ แอคเคานต์เซ็กซี่นั้นหน้าตาเฉย!

“เอ้า ไอ้เหี้ยสายฟ้า! มึงเอามือถือกูไปบล็อกน้องเขาทำไมวะ!” พายุตาแทบถลน กระโดดลุกพรวดจะคว้ามือถือคืนด้วยสีหน้าเดือดดาล แต่สายฟ้าชูมือถือไว้เหนือหัว ราวกับยั่วเย้าให้โมโหเล่น ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น แต่หนักแน่น

“เลิกติดตามแอคนี้ซะ”

“ห๊ะ?”

“มึงติดหนี้เฮียเอ็กซ์เท่าไหร่ เดี๋ยวกูโอนให้” คำพูดนั้นทำเอาพายุชะงักไปทันที เหมือนถูกตบหน้าแรง ๆ จนหน้าสั่น

ใช่…เขาติดหนี้ หนี้พนันตอนแข่งรถสัปดาห์ก่อนที่ดันไปขอเงินจากสายฟ้า แล้วโดนมันด่ากลับมาว่าหัวน่าตบ ตอนนั้นมันไม่แม้แต่จะมองหน้าด้วยซ้ำ

“มึง…ถามทำไมวะ” พายุดูเหมือนจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง

“กูถามว่าเท่าไหร่” น้ำเสียงของสายฟ้าเริ่มเย็นจัดเหมือนน้ำแข็ง คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันแน่นจนเริ่มมีรอยพับขึ้นตรงหว่างคิ้ว สีหน้าเอาจริงไม่ได้ล้อเล่น

พายุสบตาเพื่อนแล้วถอนหายใจเฮือก

“สามแสน...”

ไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อ เสียงแจ้งเตือนจากมือถือก็ดังขึ้น ติง! พร้อมกับข้อความแจ้งว่า 'โอนเงินสำเร็จ 300,000 บาท' ทำเอาพายุถึงกับเบิกตากว้าง

“เฮ้ย มึงโอนจริงเหรอวะไอ้ฟ้า!”

แต่สายฟ้าไม่พูดอะไร เขากดล็อกหน้าจอมือถือแล้วโยนคืนให้เพื่อนอย่างไม่ใยดี จากนั้นก็ลุกพรวดขึ้นในจังหวะที่เพลงเปลี่ยนทำนอง เป็นจังหวะเร้าเต้นแรงเหมือนจิตใจของเขาในตอนนี้

“กูใช้หนี้ให้แล้ว ห้ามปลดบล็อก” เขาสั่งเสียงเรียบ แล้วหมุนตัวเดินออกจากโต๊ะโดยไม่รอให้ใครพูดอะไร ทิ้งไว้เพียงพายุที่ยังนั่งงงเหมือนโดนอะไรฟาดหัวมาแรง ๆ ชายหนุ่มได้แต่เกาหัวแก๊ก ๆ อย่างไม่เข้าใจ

“อะไรของมันวะ?” พึมพำงง ๆ แต่แววตากลับมีแววเจ้าเล่ห์พุ่งขึ้นมาแทนที่ทันที พร้อมหันกลับมามองหน้าจอ

“จะเลิกติดตามให้โง่เรอะ…หุ่นเอ็กซ์ขนาดนั้น น่าจับกระแทกให้เตียงหักเลยเหอะ!” เขาพูดพลางหัวเราะในลำคอ จากนั้นก็สลับแอคเคานต์ไปยัง แอคลับ ที่เคยสร้างทิ้งไว้จนร้าง แล้วกดติดตามคัพเค้กกลับทันทีแบบหน้าตาเฉย