หลังจากนั้นทุกอย่างก็ดูเหมือนจะดีขึ้น...มั้ง ไม่รู้ว่าจะใช้คำนี้ได้หรือเปล่า แต่ในความรู้สึกของเธอ หลายๆ อย่างในบ้านหลังนี้มันเปลี่ยนไปมากจริงๆ โดยเฉพาะเขาที่เป็นเจ้าของ เป็นผู้ชายที่มักจะคอยออกคำสั่งกับเธออยู่ตลอด
แม่บ้านสองคนนั้นก็หายไป และคนที่เข้ามาใหม่ก็ดูจะเป็นแม่บ้านแบบที่ดูเหมือนเป็นแม่บ้านจริงๆ ไม่ใช่แม่บ้านที่แปลกๆ สองคนนั้น
ทุกๆ อย่างมันเหมือนจะเหมือนเดิม เขาก็ยังเป็นเขาอยู่วันยังค่ำ ส่วนฉันก็ยังเป็นฉันอยู่เหมือนเดิม แต่เราอยู่ด้วยกันโดยที่เราไม่มีสถานะที่ชัดเจน มันก็น่าอึดอัดไม่น้อยเลยเหมือนกันนะ ถ้าบอกว่าเป็นคนรักกัน เป็นคู่หมั้นกัน มันคงจะดูดีกว่านี้แหละ เรื่องหนี้สินของพ่อแม่ฉันเขาก็ไม่ได้พูดถึงนานแล้วด้วย
เป๊าะ!
"อื้อ! ตกใจหมด"
"นั่งเหม่ออีกแล้ว คิดถึงใครอยู่"
"เบื่อๆ ไม่ได้คิดถึงใครหรอก"
"งั้นเหรอ"
"......"
บางครั้งก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้ ทำไม
