ฟึ่บ...
“อื้อ?” เฌอรีนลืมตาขึ้นมองด้วยความตกใจ ตกใจที่เห็นเขาตกใจที่จู่ๆ เขาก็เอามือเย็นๆ มานาบแก้ม
“หลับอะไรของเธออยู่สภาพนี้”
“ก็คนมันเผลอหลับ แล้วเข้ามาตอนไหนเนี่ย”
“นานละ นานพอจะเห็นคนนอนเปลือยบนเตียงของฉัน”
“ไอ้บ้า! ก็แค่ชุดมันเปิดขึ้น ไม่ได้แก้ผ้าสักหน่อย”
“งั้นเหรอ ฉันจะเชื่อดีไหมนะ”
“......” ทำท่าทางจะโกรธเขา แต่จะโกรธเพราะเขามาทำให้เธอตื่นมากกว่า ไอ้เรื่องเปลือยน่ะมันไม่ใช่เรื่องจริงเธอไม่โกรธหรอก
“ตื่นได้ละ นอนอะไรทั้งวัน”
“เรื่องของฉัน อย่ายุ่งน่า”
“ข้าวก็กินไม่ตรงเวลา นี่ถ้าเป็นอะไรขึ้นก็ลำบากฉันอีก”
“อือ หยุดพูดจะนอน”
“เฌอรีน เธอนี่มัน...”
“ไม่เบื่อบ้างเหรอ ทำตัวอย่างกับเป็นพ่อฉันเนี่ย ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ ฉันเป็นอะไรฉันดูแลตัวเองได้”
“.....”
พอเธอตอบกลับมาอย่างนั้นเขาก็เงียบไม่ยอมพูดอะไรด้วยเลย นั่งกอดอกอารมณ์ขรึมอยู่อย่างนั้น
“อือ นี่คุณ!”
“อะไ
