เห้อ!
อบอุ่นถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ น้องนุ่มนิ่มซักจะเกเรบ่อย เพิ่งจะออกจากศูนย์ซ่อมมาก็อยากจะกลับเข้าไปอีก แต่เมื่อนึกถึงศูนย์ซ่อมบริการประจำที่เคยใช้ ก็ต้องถอนหายใจออกมาหนักกว่าเดิม เพราะมันอยู่ค่อนข้างไกลจากตรงนี้ ในช่วงเช้าที่รถติดหนักแบบนี้ก็คงใช้เวลาค่อนข้างนานกว่าจะมาถึง
อบอุ่นเลือกที่จะเลื่อนกระจกรถลง หยิบไอแพดขึ้นมาหาศูนย์บริการหรืออู่แซ่มรถที่อยู่ใกล้ ถามว่าทำไมเธอไม่ลงจากรถไปตรวจเช็คหรือว่าเปิดกระโปรงรถดูเหมือนอย่างในหนังหรือซีรี่ส์ คำตอบก็คือเธอทำไม่เป็น ถึงดูไปก็ไม่รู้เรื่อง
อบอุ่นมองดูรถนับร้อยที่วิ่งผ่าน ก่อนจะแสยะยิ้มให้กับความโชคร้ายของตัวเอง
ทว่าความโชคร้ายก็ไม่อยู่กับเธอนาน เมื่อมีรถของพลเมืองดีวิ่งมาจอดต่อท้ายรถของเธอ เมื่อหันไปมองก็จำได้ทันทีว่ามันคือรถของ...หมอรักษ์
เธอโคตรดีใจที่เห็นเขา
อบอุ่นถึงกับยิ้มกว้างรีบเปิดประตูรถลงไปหาคุณหมอหนุ่มที่กำลังเดินมาที่
