อาหารกลางวันที่ถูกจัดเตรียมมาให้ถูกผมจัดการจนเรียบก่อนที่ผมเรียนจัดแจงนำสำรับข้าวนี้ไปส่งให้ป้าแม่บ้าน
"จะไปไหนหรอครับพี่?" ผมหันขวับไปทางต้นเสียงที่อยากฟังมาโดยตลอด
"คือพี่ทานข้าวอิ่มแล้วพี่เลยจ้าหยกถาดอาหารนี้ไปให้ป้าแม่บ้านครับ"
"อ๋อครับ... แต่อย่าลืมภาชนะที่ใส่อาหารด้วยนะครับพี่เหมย เพราะอดีตผู้ช่วยพ่อผมท่านก็จัดการเองด้วยตัวของท่านครับ" จากน้ำเสียงที่ฟังดูเป็นปกติแต่ลึกๆแล้วกลับแฝงไปด้วยอารมณ์ตั้งใจใช้คำพูดเสียดแทง
"ไม่มีปัญหาครับ" ผมลุกขึ้นยกถาดอาหารเดินไปที่ประตูห้องทำงานแล้วเปิดออกก่อนจะตรงไปที่ห้องครัวขนาดย่อมที่อยู่ไม่ไกลจากห้องผู้อำนวยการมากนัก ผมพยายามไม่คิดอะไรในคำพูดเหล่านั้น แล้วทำการทำความสะอาดภาชนะใส่อาหารตามคำบอกของเด็กหนุ่มก่อนจะกลับไปทำงานต่อ
ช่วงเวลาเลิกงานได้มาถึง ตามปกติเวลานี้ผมจะนั่งเล่นที่โต๊ะพนักพิงบริเวณสวนสาธารณะแล้ว สำหรับการเริ่มงานในตำแหน่งผู้ช่วยผู้อำน
