อีกสิบห้านาทีก็จะได้เวลาประชุม แสนรักจึงเข้าไปแจ้งจีรรัชญ์พร้อมกับหิ้วขนมที่สสิราฝากมาให้อีกฝ่ายเข้าไปในห้องทำงาน
“ขออนุญาตค่ะ”
“เข้ามา”
แสนรักพาตัวเองมาหยุดตรงหน้าท่านประธานหน้าขรึม พร้อมแจ้งว่าใกล้ถึงเวลาต้องเข้าประชุมแล้ว
“ใกล้ได้เวลาเข้าประชุมกับฝ่ายออกแบบแล้วค่ะ ส่วนอันนี้คุณสสิราฝากมาให้ค่ะ”
แสนรักบอกพร้อมวางถุงขนมในมือลงบนโต๊ะท่านประธาน จีรรัชญ์เงยหน้าขึ้นมองหญิงสาว แววตาฉายชัดถึงความสงสัย
“คุณสสิรามาเหรอ”
“คุณสสิราไม่ได้มาเองค่ะ แต่ฝากคุณสิรภพมาให้”
จากใบหน้าหล่อเหลาที่ตึงอยู่แล้วจู่ๆ ก็ตึงเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งระดับ จีรรัชญ์ถามเสียงแข็งจนแสนรักตกใจ แต่ก็พยายามเก็บอาการไว้อย่างแนบเนียน
“คุณนัดเขามาเหรอ”
“เปล่าค่ะ คุณสิรภพบอกว่าแค่ผ่านมา”
“แสดงว่าคุณลงไปเจอเขามา”
“ใช่ค่ะ” แสนรักบอกออกไปตามความจริง “คือประชาสัมพันธ์โทร.มาแจ้งว่าคุณสิรภพมารออยู่ข้างล่างรักก็เลยลงไป”
“ดี ดีจริง
