หลังจากแขกไม่ได้รับเชิญไปพ้นหูพ้นตาเซซาเรก็จัดการอุ้มเมียรักไปยังเรือนขนมหวาน โดยไม่สนคำทัดทานของคนที่ตั้งใจว่าจะลองทำขนมสูตรใหม่ จากนั้นก็พาเธอมานั่งรับลมตรงระเบียงหลังบ้าน ซึ่งมีต้นหูกระจงขนาดใหญ่แผ่กิ่งก้านสาขาเป็นร่มเงาจนแสงแดดแทบไม่สามารถลอดผ่านได้
“อ้วนคร้าบ…อ้วนที่รัก…” เซซาเรเริ่มเรียกร้องความสนใจ
“ไม่ได้อ้วน แค่มีพุงชั่วคราวเฉยๆ” เธอทำปากยื่นค้านด้วยไม่ค่อยจะชอบใจในสรรพนามใหม่ๆ ที่สามีตัวร้ายขยันหามาเรียกขานในลักษณะหยิกแกมหยอก
“เราหนีไปฮันนีมูนกันอีกสักรอบดีไหมคะอ้วนขา ป๋าอยากนอนกกเมียแบบไม่มีไอ้หน้าไหนมากวนใจ”
วาจาคะขาอันแสนหวานล้ำของคนเกิดอยากเป็นป๋าทำให้ว่าที่คุณแม่อดจั๊กจี้หัวใจไม่ได้ ถ้าเขาจะน่ารักขนาดนี้เห็นทีเธอต้องหลงจนหัวปักหัวปำแน่ๆ
“บ้า! อ้อนท้องโตขนาดนี้ยังไม่เลิกคิดเรื่องทะลึ่งอีกเหรอคะ” คนท้องแสร้งพ้อหน้าง้ำ ทันใดนั้นก็ต้องสะดุ้งน้อยๆ เมื่อถูกอีกฝ่ายกดจมูก
