เฮฟเว่นพูดออกมาด้วยความรู้สึกเสียใจ เขาเองพยายามมาโดยตลอดที่จะไม่คิดถึงพลอยระวี แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม ยิ่งพยายามลืม ภาพเธอกลับยิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ จนยอมทิ้งศักดิ์ศรีของตนเองมาอ้อนวอนให้หญิงสาวรับรัก แต่หากเธอยังเลือกที่จะปฏิเสธ เขาเองก็คงไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป
“ฉัน…” คนตัวเล็กอึ้งไป เธอเอาแต่ต่อว่าเขาจนลืมนึกไปว่าตนเองก็ไม่ต่างกันเลยสักนิด เธอไม่เคยถามใจตัวเองสักครั้งว่าคิดอย่างไรกับเฮฟเว่นกันแน่
พลอยระวียอมรับว่า ตนเองก็รู้สึกหวั่นไหวทุกครั้งที่ชายหนุ่มมาทำดีด้วย หรือแม้แต่ทุกครั้งที่เขาสัมผัส เธอก็ไม่ได้รู้สึกรังเกียจแต่อย่างใด แต่ที่ไม่มั่นใจเพราะทุกครั้งที่เริ่มรู้สึกดี หญิงสาวก็จะเตือนสติตัวเองตลอดว่าห้ามรู้สึก เพราะเขามันอันตราย
“ผมพูดถูกใช่ไหม เพราะฉะนั้น วันนี้ ผมเลยอยากถามกลับบ้างว่าคุณคิดยังไงกับผม และอย่าเอาความคิดตัวเองมากล่าวหาว่า ผมไม่ได้รักคุณด้วย เพราะผมรู้ใจตัวเองดี มีแต
