“อย่างที่ฉันเคยบอก ว่าความสัมพันธ์ของเรามันไม่ได้เริ่มมาดี และฉันก็ไม่เคยคิดกับคุณแบบนั้น ฉันไม่ได้รักคุณและคุณก็ไม่ได้รักฉัน เพราะฉะนั้นเราไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันในฐานะสามีภรรยา แต่ฐานะพ่อกับแม่ของลีโอฉันทำให้คุณได้ค่ะ” พลอยระวีพูดนิ่งๆ เช่นเคย แม้ลึกๆ เธอจะเผลอใจหวั่นไหวกับการกระทำของชายหนุ่มอยู่บ้าง แต่การจะเอาตัวและหัวใจเข้าไปเสี่ยงกับผู้ชายที่หญิงสาวห้อมล้อมอย่างเฮฟเว่นไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย
“ก็ได้ ถ้าคุณสบายใจแบบนั้น แต่ผมมีเรื่องอยากจะขอเหมือนกัน” ชายหนุ่มทำท่าเหมือนจะยอมง่ายๆ แต่ก็มีข้อแม้มาต่อรองกับพลอยระวีอีก
“อะไรคะ” หญิงสาวถามกลับด้วยความสงสัย
“ในหนึ่งสัปดาห์ผมอยากให้คุณออกไปทานข้าวกับผมสองต่อสองสักมื้อ”
“ไม่ค่ะ!” ไวกว่าความคิด พลอยระวีปฏิเสธแทบจะทันที เธอไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องไปกินข้าวกับเขา หากเขาอยากดูแลลีโอก็แค่มาหา หรือจะให้พาลูกไปเที่ยวไหนด้วยอันนี้เธอจะไม่ขัดข้องส
