“เอ่อ…”
“อย่าบอกนะว่าหมอนั่นไม่ปล่อยพลอยจากเรื่องเมื่อสองปีก่อน อะไรจะแค้นฝังหุ่นขนาดนั้น” นวกรพูดเสียงดังขึ้นมาด้วยความอัดอั้น เขากำลังเข้าใจผิดว่าเฮฟเว่นตามรังควานพลอยระวี
“เปล่าค่ะ ไม่ใช่อย่างที่พี่กรคิด”
“พลอยระวีเป็นผู้หญิงของผม” ไม่ทันที่หญิงสาวจะได้อธิบายต่อ เสียงทรงพลังของคนที่กำลังถูกพูดถึงก็ดังขึ้น เขาเดินเข้ามาแสดงความเป็นเจ้าของด้วยการโอบไหล่หญิงสาวไว้ก่อนจะดึงมายืนเคียงข้างกาย
“ว่าไงนะ” นวกรมองภาพตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา เพราะใครๆ ก็รู้ว่าผู้ชายอย่างเฮฟเว่นไม่น่ามาสนใจผู้หญิงธรรมดาอย่างพลอยระวีได้
“คุณได้ยินไม่ผิดหรอก พลอยเป็นผู้หญิงของผม” เฮฟเว่นพูดย้ำเสียงชัดเจน ในขณะที่พลอยระวีได้แต่อึ้งและทำตัวไม่ถูก ใจหนึ่งก็อยากจะดีดดิ้นตัวเองให้หลุดจากการเกาะกุมของเขา แต่อีกใจก็สั่งให้เธอยืนอยู่เฉยๆ
“เป็นไปไม่ได้ คุณจะมายุ่งกับพลอยได้ยังไง ในเมื่อ…”
“ผมไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรให้
