ปึก!
แอ๊ด~
ขวับ/ขวับ
O_o
เชี่ย! ซวยแล้วไง ยัยบ้าเอ้ยจะออกมาตอนนี้ทำไมว่ะเนี่ย
"พี่พีช! นี่พวกพี่สองคนคบกันแล้วย้ายมาอยู่ห้องเดียวกันเหรอ?" น้ำตาลเรียกชื่อลูกพีชตาโตเท่าไข่ห่านก่อนจะหันมาถามผมแล้วชี้หน้าผมสลับกับยัยลูกพีชที่ยังยืนตกใจน้ำตาลอยู่หน้าห้องตัวเอง เหตุการณ์นี้ทำเอาผมกลอกตามองบนถอนหายใจทิ้งอย่างสิ้นหวังเลยแม่ง
หมดกัน จังหวะนรกสัสๆ
“พวกพี่คบกันเหรอ?” น้ำตาลยังคงตั้งคำถามเหมือนเดิม ลูกพีชที่ยังยืนตกใจอยู่ที่เดิมและยังถูกจี้คำถามอย่างกดดันจึงแอบส่งสายตามาทางผมประมาณว่าจะตอบว่ายังไง ซึ่งผมเองก็คิดคำโกหกน้องไม่ทันไง ก็เลยยักไหล่กลับไป ยัยนั่นจึงแยกเขี้ยวส่งกลับมาให้ผมก่อนจะหันกลับไปทางน้ำตาลด้วยรอยยิ้มกลบเกลื่อนบนใบหน้าอีกครั้ง
“เปล่าสักหน่อย พวกพี่ไม่ได้คบกันนะตาล เอ่อ…คือพี่แค่เบื่ออะเลยแวะมานอนเล่นห้องนักรบอะ”
“โกหก! พวกพี่ไม่ถูกกันเจอกันแทบจะกัดคอกันตลอด ไม่มีทางที่พี่จะม
