ฟ้า
ตั้งแต่วันที่พี่แตงค์ขอโอกาสจากฉัน แล้วเรื่องต่างๆที่เขาบอกฉันออกมา มันก็ทำให้ฉันทั้งดีใจ โล่งใจ แต่ถ้าจะให้ฉันคบกับเขาตอนนี้ ฉันบอกตรงๆว่าฉันไม่กล้า ไม่รู้สิ มันกลัว กลัวว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ เขาจะแค่เข้าใจผิดอีก กลัวว่าพอฉันตอบตกลงไป แล้วสุดท้ายมันก็เป็นแค่เกมส์ของเขา หรืออาจจะแค่หวงของ เลยอยากให้ฉันกลับไปเป็นเบี้ยล่างของเขาคืน
ถามว่าฉันรักเขาไหม รักสิ ยังคงรักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยแหละ ยิ่งได้ยินเขาบอกว่ารักฉันแล้วด้วย ฉันอยากจะตอบตกลงเขาด้วยซ้ำ ถ้าคำนี้ออกจากปากของเขาก่อนที่เรื่องมันจะบานปลายมาถึงขนาดนี้ ฉันคงตอบตกลงไปตั้งแต่เขาเอ่ยปากแล้วแหละ
“เป็นอะไร เหม่อเชียว” เสียงของภูดังขึ้น
“ปะ...เปล่า” ฉันรีบตอบกลับแล้วปรับหน้าให้ปกติ เพราะช่วงนี้ฉันชอบจมอยู่กับความคิดตัวเองบ่อย
แต่ก็คงไม่แปลกหรอก เพราะคนที่บอกว่ารักฉัน อยากได้โอกาสจากฉัน พอฉันปฏิเสธไปแค่ครั้งเดียว เขาก็เงียบไปเล
