DEVA;
"Cihad..." Diyen bir sesle ellerim buz kesti. Hiç istemediğim asla da açıklama yapamayacağım bir anımızda yakalanmıştık. İşte şimdi bitmiştik biz.
Hızla geri çekilsem de görülmüştü artık. Tüm bedenim kıpkırmızı olmuştu, cayır cayır yanıyordum. Gözlerimi kaçırıp etrafa bakındım yalnızca, ben bitsin isterken biz daha çok öğreniliyorduk ya iyice batıyorduk.
Arkası dönük duran Yılmaz abi boğazını temizleyip "pardon.." Dedi o da ne diyeceğini şaşırmış bir halde ve hızla koşar adım uzaklaştı.
Dişlerimi dudaklarıma geçirip sertçe ısırdım, derin derin soluklandım. "Ne yapıyorsun sen Cihad?" Diye sessizce çığırdım. Öfkem ve bedenimde ki amansız yanma beni daha da çıldırtmıştı. Küçücük bir alanda kendimi kısılmış gibi hissediyordum, olduğum yerde debeleniyordum yalnızca.
"Ne yapıyormuş
