DEVA:
"Cihad..." Diye boğazımı temizleyip kendimi geriye çektim, masa da öyle üzerime eğilmişti ki nefesim daralmıştı.
"Söyle." Derken bitmek üzere olan sigarasını masanın üzerine bastırarak söndürüp bir tane daha yaktı. "Geri döneceksen niye çekip gittin" Dedim. Öncelik olarak bizim bunu konuşmamız gerekiyordu.
Uzun uzun baktı gözlerime, hiç bir şey söylemedi. Sadece üst üste dumanı içine çekip dudakları arasından azad ediyordu.
"Konuşacak mısın gideyim mi?" Diye bu seferde resti çeken ben oldum. Saatlerce onunla burada oturamazdım. Zaten birazdan kızlarda işkillenip beni arayacaklardı.
"Gitmek zorundaydım."
"Neden?" Diye yüzümü astım. Zorunda olsa dahi bana bunları yapıpta gitmeye hakkı yoktu. Sanki o kadar şeyi yaşamamız gibi gitmişti. En çokta beni kırıp dökerek çekip gitme
