บทที่ 10 ทายา

1023 Words

“ไอ้มิกซ์ ไอ้ฟิลิป หายหัวไปไหนกันวะ!!” ชายหุน่มตะโกนดังลั่นคฤหาสน์ บอดี้การ์ดรีบวิ่งมาหาชายหนุ่มอย่างตกใจเพราะตั้งแต่ทำงานกับเจ้านายไม่เคยเห็นพฤติกรรมของเจ้านายแบบนี้เลย “ครับนาย/ครับนาย” “เธอหายไปไหน??” “เธออยู่ห้องรับรองครับ” ฟิลิปรีบตอบผู้เป็นนาย เมื่อชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ใจชื่นขึ้นทันที “อืม พวกนายไปทำงานได้แล้ว” ณ ห้องรับรอง ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องเห็นหญิงสาวนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงก็แทรกตัวเข้าไปนอนใต้ผ้าห่มเดียวกับเธอและดึงเธอมากอดเอาไว้ “อือ...” หญิงสาวพึมพำในละคอเบาๆ เหมือนถูกใครดึงมากอดอย่างอ่อนโยน 19.00 น. “อือ...” หญิงสาวลืมตาขึ้นมาก็พบว่าชายหนุ่มกำลังกอดเธอไว้ เธอก็ตกใจเล็กน้อย ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ เธอจองใบหน้าของเขา ปลายจมูกของเขา และริมฝีปากของเขา “ทำไมคุณใจร้ายกับกอหญ้าจังเลย” หญิงสาวพูดออกมาเบาๆ นอนมองชายหนุ่มที่กอดเธอไว้และน้ำตาคลอ เธอยกแขนเขาขึ้นเบาๆ เพื่อที่จะลุกจากเตียงไปเข้าห้องน้ำ แต่... “โอ้ย!!!” หญิงก้าวลงจากเตียงก็ล้มลง ลืมไปว่าตัวเองข้อเท้าแพลงและตรงนั้นของเธอก็ฉีกขาดอยู่ ชายหนุ่มลุกขึ้นมา มองเธอที่ล้มลงกับพื้นอย่างหงุดหงิด “เธอเป็นบ้าอะไรของเธอ ห๊ะ” “เออ หนูจะเข้าห้องน้ำค่ะ” หญิงสาวไม่กล้าสบตาชายหนุ่มเพราะกลัวว่าเขาจะโกรธเธออีก “ว้ายย!!!” ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวและเดินตรงไปยังห้องน้ำ “หนู เออ...” “อะไรของเธออีก” “คุณแดเนียลช่วยออกไปก่อนได้ไหม หนูปวดฉี่ค่ะ” หญิงสาวพูดอย่างอายๆ “น่ารำคาญ!! เสร็จแล้วก็เรียกฉัน” “ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวทำธุระของเธอเสร็จก็พยุงตัวเองเพื่อที่จะเดินออกจากห้องน้ำเพราะเขินชายหนุ่มที่อุ้มเธอเข้ามาในตอนแรก แต่!!! “โอ้ยยย!!!” เธอก็ล้มลงกับพื้นอีกครั้ง ชายหนุ่มตกใจรีบเปิดประตูเข้ามา “ทำไมไม่เรียกฉัน ห๊ะ” “หนูเกรงใจคุณค่ะ” หญิงสาวก้มหน้าตอบ “ทำไมน่ารำคาญอย่างนี้วะ” ชายหนุ่มช้อนตัวอุ้มเธอออกไปจากห้องน้ำมายังบนเตียง “ขอบคุณค่ะ” “หิวแล้วยัง” “ยังไม่หิวค่ะ” จ๊อก!! จ๊อก!! จู่ๆ เสียงท้องของเธอก็ร้องขึ้นมา หญิงสาวอายชายหนุ่มต่อหน้าเป็นอย่างมาก “หึ อวดดี” แล้วชายหนุ่มก็เดินออกไป 15 นาทีต่อมา ชายหนุ่มเดินเข้ามาพร้อมข้าวต้มในมือสองถ้วย “กินซะ!!” “ขอบคุณค่ะ” ทั้งสองนั่งกินข้าวต้มจนหมดชามพร้อมๆ กัน “กินยาซะ!!” “ไม่กินได้ไหมคะ??” หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มอย่างตาละห้อย เพราะเธอไม่ชอบกินยา ไม่ชอบฉีดยาเลย “เธอกำลังทำให้ฉันโมโห” “แต่มันขมมากๆ เลยนะคะ” “เธอจะกินดีดีหรือจะให้ฉันป้อน” “หนูกินยาเองค่ะ” หญิงสาวรีบรับยาและนั่งหันหลังทำใจอยู่หลายนาที จนชายหนุ่มเริ่มหงุดหงิด “มานี่!!” ชายหนุ่มคว้าแก้วน้ำและยามาใส่ปากของเขาและประกบริมฝีปากกับเธอทันที “อือ..” หญิงสาวพยายามต่อต้านแต่แล้วเม็ดยานั้นก็ลงไปที่ปากของเธอและกลืนเข้าไปในลำคอ “แค่นี่ก็สิ้นเรื่อง” “แคก แค่ก” “อ้าขา!!” “คะ??” “ฉันจะทายา” “เออ เดี๋ยวหนูทาเองค่ะ” “ฉันบอกให้อ้าขา!!! หูหนวกรึไง” เมื่อเห็นชายหนุ่มเริ่มหงุดหงิด หญิงสาวก็รีบอ้าขาออกอย่างช้าๆ ชายหนุ่มเปิดกระโปรงเธอขึ้นมาและจ้องมองเข้าไปที่กลีบกุหลาบของเธอรอยแผลจากการการฉีกขาดที่เขากระทำ ‘นี่ฉันทำรุนแรงขนาดนี่เลยหรอ’ “อือ คะ คุณแดเนียล” แผล่บ!! แผล่บ!! ชายหนุ่มอดใจไม่ไหวจนก้มหน้าลงไปใช้ลิ้นสัมผัสกับกลีบกุหลาบของเธอ “อยู่นิ่งๆ ฉันกำลังรักษา” “อือ..อะ..” แผล่บ!! แผล่บ!! “อือ อ๊า อะ อร๊ายยยยยยยยยยยยย!!” หญิงสาวเผลอจับผมของชายหนุ่มอย่างเสียวซ่านและกดหัวของชายหนุ่มลงไปอย่างลืม จนร่างกายกระตุกขึ้นมาเบาๆ และนอนราบกับเตียงนอนอย่างอ่อนแรง “หึ” ชายหนุ่มรีบทายาให้เธอหลังจากรักษาวิธีของเขาเสร็จเรียบร้อยแล้ว “คะ คุณแดเนียล ทายาเสร็จแล้วยังคะ” “อืม” “อือ ขอบคุณค่ะ หนูเหนื่อยจังเลย” หญิงสาวพูดพร้อมกับหลับตาลงอย่างช้า เพราะเธอเหนื่อยจริงๆ “ยัยขี้เซา” ตลอดคืนหญิงสาวตัวร้อนอยู่ทั้งคืน ชายหนุ่มต้องคอยเช็ดตัวให้เพราะกลัวว่าไข้ของเธอจะขึ้นอีกจนเกือบเช้า แสงแดดส่องเข้าที่หน้าเธอเบาๆ ทำให้เธอรู้สึกตัวขึ้นมา “อือ!!” หญิงสาวกำลังจะขยับกายแต่มีแขนใหญ่ทับร่างเธออยู่ เธอมองไปรอบๆ ก็พบว่าตอนนี้เธออยู่ห้องนอนของแดเนียล ‘นี่มันไม่ใช่ห้องของเรานี่นา หรือว่าคุณแดเนียลจะอุ้มเรามาเมื่อตอนกลางคืน’ หญิงสาวยกแขนใหญ่ออกอย่างเบามือ “ว๊ายยยย!!” “นอนก่อนฉันง่วง” ชายหนุ่มดึงเธอลงมากอดอีกครั้ง “แต่หนูไม่ง่วงแล้วค่ะ” “แต่ฉันง่วง ฉันไม่ได้นอนทั้งคืน ขอนอนต่ออีกนิดนึงนะ” ‘นี่เขากำลังอ้อนฉันอยู่เหรอ??’ หญิงสาวคิดในใจ ตึกตัก!! ตึกตัก!! เสียงหัวใจของเธอเต้นแรงมาก “ก็เธอตัวร้อนทั้งคืน ฉันก็เลยต้องเช็ดตัว กลัวว่าเธอจะมาตายในบ้านฉันยังไงล่ะ” ตุ้บ!! ใจของเธอร่วงลงกับพื้นทันที ‘เห้อ ที่จริง เขากลัวว่าเราจะตายในบ้านเขานี่เอง ถ้าเขาเมตตาเราสักนิดก็คงจะดีกว่านี้’ หญิงสาวทำหน้าเศร้าออกมา และเผลอหลับไปในอ้อมกอดของชายหนุ่มอีกครั้ง ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆๆ ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นขึ้นมา และเดินออกไปเปิดประตู อย่างหงุดหงิด “ใครวะ?? ถ้าไม่มีเรื่องสำคัญ กูจะเป่ากบาลทิ้งให้หมด”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more