RAINY MORNING. Harmony was not very fond of this weather, it reminds her of something sickening and a terrible event in her life that she tried to bury so hard. She sighed as she watched the rain drops, her attention was caught by her friend Elody. Ipinakita nito ang pass nila for this upcoming event, nasama sila sa list ng ushers and its big for her dahil medyo malaki din ang bayad dito. Harmony smiled and took the pass from Elody's hand binasa niya ang nakasulat dito.
"Knights?" wika niya. "Tipid na tipid naman sa name ng banda ha, halatang pinag isipan."
Elody rolled her eyes to her friend's sarcasm.
"The name doesn't matter at all, it's the look and talent!" wika nito na tila kinikilig pa. "Ano palang plano mo sa required tour natin next month? medyo malaking gastos yon."
Malalim siyang bumuntong hininga. Isa pa iyon sa problemang iniisip niya, ni wala pa nga sa kalahati ang ipong niya. If she wouldn't be able to join that trip, sigurado siyang makaka apekto iyon sa grades niya.
Harmony shrugged her shoulders, oblivious and lost sana lang makagawa siya ng paraan bago ang tour na iyon.
"Huwag na muna natin pag usapan yon." She said and looked back at the pass from her hand then a familiar face crossed her eyes. "Sino 'to?"
Elody looks at her finger pointing at a man holding a mic.
"What do you mean sino? Si Ares yan, yung nakabunggo mo sa hall last time."
"Ahhh.." tipid niyang sagot. "Sikat ba yan?"
Halos mahulog ang panga ni Elody sa tanong ng kaibigan. How could this human being not know the great Ares? isa sa pinaka sikat na banda sa campus and creating a name to the music industry.
"Harmony? saang ilalim ng bato kaba nakatira?" Wika nito then she scooted beside her. "Look at those eyes."
Inilibot ni Harmony ang kanyang mga mata sa paligid, marami pala ang nakatingin sa kanya na tila nais siyang pira-pirasuhin. But Harmony was not bothered at all, sanay na siya sa ganyang mga tingin na tila kasalanan niya na maging scholar sa school na 'to.
"Yang mga mata na iyan ang tataga sayo sa kagagahan mo last time."
Harmony scoffed. "Hindi ko naman sinadya na mabangga yung idol niyo nag mamadali lang yung tao."
"Whatever, basta this upcoming Sunday na yan. Don't be late ha!"
tumango lang si Harmony at muling tumitig sa larawan ng lalaki. His deep green orbs were beautiful pero wala siyang oras para hangaan pa ito, she took the last bite of her food and left the cafeteria dahil kung nakakamatay lang ang tingin baka bumulagta na siya ng wala sa oras.
-----
It was a busy afternoon for her, masayadong maraming activities ang ginawa nila dahil sa palapit na sembreak. Hinahabol nila ang mga school activities dahil sa dami ng araw na walang pasok dahil sa malakas na pag ulan, ininat ni Harmony ang kanyang katawan. She's glad that finally ilang buwan na lang ay maka-graduate na siya, malalim siyang bumuntong hininga at tumingin sa paligid. It's peaceful yet gloomy, malalim siyang bumuntong hininga at dahan dahang tumayo but to her surprise she felt dizzy, her chest tightened and het eyes was about to shut down. She was abour to fall hard on the floor
when someone catch her, hindi na niya nakita ang mukha nito dahil nilamon na ng kadiliman ang paningin niya.
when she woke up she's lying on the infirmary. dahan dahan niyang inilibot ang mata sa paligid ngunit walang tao roon. Dahan dahan siyang umupo at sumandal, trying to adjust her vision pero nahihilo pa rin siya.Then Elody barges in to the room looking so worried of her.
"Harmony!" Elody gasped still catching her breath. "Okay ka lang?"
Ngumiti si Harmony at tumango.
"Napagod lang ako, and siguro stress na rin." wika niya. "B-bakit ka umiiyak?"
Elody shook her head and walk towards her bed, naupo ito sa tabi niya at nag punas ng luha.
"Nag alala lang ako."
Elody and her bonds like a sister, maybe they clicked so hard dahil na rin sa ulila na si Elody and she's just living with her Auntie who doesn't give a damn about her as well, Harmony is her soul sister kaya nung nalaman niyang hinimatay ito ay dali dali siyang tumungo sa infirmary.
"I'm okay, napagod lang ako." She daid holding Elody's hand.
Sakto naman na dumating din ang nurse at tinignan siya bago ito pumayag na umalis sila.
"Kumalma kana sabi naman ni Nurse na over fatigue lang ako."
Elody nodded. "Pero sino yung nag dala sa'yo sa infirmary?"
Harmony shrugged. She didn't know, wala siyang idea sa kung sino man ang tumulong sa kanya, she really wants to say thank you pero ang huling naaalala niya lang ay ang kulay green na mga mata nito.
"Hindi ko rin alam."
It was Sunday morning, matapos maligo ay nag paalam lang siya sa kanyang ina na aalis at may aasikasuhin ngunit ang tungo niya talaga ay sa hospital. 3 years ago she was diagnosed with a heart decease and that's bothers her again specially what happened last time.
"Ms. Solem, it's been a while." her doctor greeted her with a smile. " Kumusta ka?"
Harmony smiled back and sat on the chair in front of him. "Okay naman po, g-gusto ko lang sana mag follow up check up about sa heart condition ko."
The doctor nodded and started to check on her. Marami itong pinagawang lab test ngunit ilang araw pa bago malaman ang results kaya pinayuhan muna siya nitong umiwas sa stress at mabibigat na trabaho while she was waiting for it.
"Is this the first time in three years you passed out?"
dahan dahan siyang tumango. Hoping that this is not that serious dahil nag uumpisa pa lang siyang tuparin ang mga pangarap niya, not yet.
"Hmm.. hopefully your results were okay. Hindi pa natin malalaman yon so I highly suggest to take a bed rest for a while."
Harmony nodded but she is damn sure that is not an option. She was preoccupied the whole time not minding anything at all not until a loud honk finally wake her up from her daydream.
"Hey Lady! are you trying to kill yourself?"
Harmony blink twice and looked at the guy peeping his head to the window looking at her with disbelief.
"I'm sorry..." she said.
The guy cleared his throat, pinasok ulit nito ang ulo sa kotse at umalis. Harmony sighed, she shook her head and lightly tap her face.
"Harmony don't over think too much."
She sighed and with a determined face she walks back home dahil kailangan na niyang pumunta sa raket nila ni Elody.
"Harmony!!!" Sigaw ni Elody habang siya ay abala sa pag kuha ng mga ticket sa mga manonood. "Omg! alam mo bang super excited ako sa araw na'to!!"
Harmony nodded and smile. Hindi man niya kilala ang mga mag pe-perform e, masaya siya para sa kaibigan.
"Oo na, patapos naman na to kaya makakanood kana." wika niya sa kaibigan.
Nang makapasok ang huling tao sa stadium ay saka lang sila pumunta sa gilid ng stage upang manood. Hindi pa nag sisimula ang performance yet the chanting of the crowd makes her ear drum almost bleed. Kaya hindi talaga siya puwede sa mga ganitong concert dahil una sa lahat she's not a concert goer and besides she wants peace and quite. Nang dumilim ang paligid at lumiwanag ang stage ay siyang sigawan ng lahat, the crownds went wild chanting a different names. Nang lumabas ang limang tao sa stage holding a different sets of instruments everything went really wide, maski ang kaibigan niya ay halos mabaliw sa tuwa habang nakatingin sa stage.
her eyes darted to a pair of green orbs intently looking at her, something inside her made it really difficult to focus as his eyes were only looking at her. Agad siyang napalunok at umiwas ng tingin making herself really busy then a melancholy sweet and cold voice started singing. Muling bumalik ang mata niya sa stage and yet the same pair of eyes were looking at her singing his heart out.
"Bakit tumitingin siya sakin?"
Elody didn't mind her at all instead the crowd started singing along with the man with Green beautiful orbs.
"You look so beautiful tonight."
She gulped so hard that she was about to leave the venue when something hit her. Bumalik ang ala-ala niya sa araw na nahimatay siya, that same pair of green orbs!
Agad siyang lumingon sa lalaking kumakanta sa stage then once again his eyes darted to her. Napahawak siya ng mahigpit sa dibdib habang nakatingin sa lalaki, she's really grateful to him that she smiled and mouthed thank you. The man smiled and nodded his head then he closed his eyes and let the music bring him to his fantasy.
She's certain that this is the same man who saved her that day. And for the first time in her entire existence she closed her eyes and started chanting the music and let it flow to her body like a kid playing on the park without any care at all.