เกือบเที่ยงคืนของวันเดียวกันนั้นชั้นล่างของผับที่มีเหล่านักเที่ยวมากมายกำลังสนุกสนานกันอยู่
ปัง !!! ปัง !!! ปัง !!!
กรี๊ดดดดดดดด !!!
เสียงปืนดังสนั่นหวันไหวไปหมด ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องของเหล่านักเที่ยวทุกคนต่างหาที่ปลอดภัยในการซ่อนตัว พายุที่ได้ยินเสียงนั้นตาคมทอดมองลงไปข้างล่างนิ่งแววตาเดือดดานเป็นอย่างมาก บรรดาการ์ดของร้านนับสิบคนวุ่นวายกันระงับเหตุ
พรึบ !!
สองขาแกร่งของพายุยืนขึ้นเต็มความสูงตั้งท่าจะเดินออกไป
“ รินไปด้วยค่ะ ” รินลดาที่นึกเป็นห่วงคนรักเพราะครั้งนี้ไม่เหมือนกับครั้งอื่นที่แค่ชกต่อยกัน แต่ครั้งนี้มีปืนนั่นทำให้เธอเป็นห่วงเขามาก
“ แต่มันอันตราย ที่รักอย่าลงไปเลยอยู่ที่นี่กับรุ้ง ” พายุก็เป็นห่วงเธอเพราะเขาก็ไม่รู้ว่าด้านล่างเกิดอะไรขึ้น
“ ไม่ค่ะ รินจะลงไปด้วยพี่ไม่ต้องมาห้าม ” รินลดาแววตาวาวโรจน์ขึ้นมาทันที จนคนพี่ได้แต่ยืนมองอีกคนนิ่ง
“ มึงห้ามไม่ได้หรอก “ ภ
