จูบมัดจำ

1712 Words

“ คบกับพี่นะคะ เราเป็นแฟนกันแล้วโอเคมั้ยครับ ” พายุเอ่ยบอกคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตักแกร่งของเขาออกไป บนโซฟาราคาแพงภายในห้องทำงานขนาดใหญ่ของผับหรู มีร่างเล็กนั่งอยู่บนตักแกร่งของพายุ แขนแกร่งกอดรัดเอวคอดกิ่วของคนตัวเล็กแน่น ดวงตาเฉียวสีเทาคู่นั้นมันฉายแววความพอใจออกมา จมูกแกร่งกดหอมที่ไหลมนของคนตัวเล็กบนตัก หลายปีที่ผ่านมาเขาคิดเสมอว่าอยากจับคนตัวเล็กมากอด มาจูบ เขาคิดแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง วันนี้เขากำลังจะได้สิทธิ์นั้น ใบหน้าหล่อยื่นหน้าเข้าไปใกล้คนตัวเล็กหมายจะจูบเรียวปากสวยสีชมพูแต่คนตัวเล็กที่รู้ทันกลับหลบหน้าหนีเขาไปอย่างไว “ ที่รักจ๋า ขอพี่จูบหน่อยนะ ” เสียงออดอ้อนนั้นมันทำให้รินลดาอึ้ง คนที่ใครๆก็ขนานนามว่าดุที่สุดในกลุ่ม นิ่งที่สุดในบรรดาสามหนุ่มมานั่งเรียกเธอจ๊ะจ๋า มันช่างย้อนแยงกับสิ่งที่คนนอกเห็นจริงๆ “ ฮ่า ฮ่า ฮ่า มาที่รักอะไรค่ะ เพิ่งบอกชอบไปเมื่อกี้เอง ได้เป็นที่รักแล้วเหรอค่ะ ” รินลดาขำจนท้องแข็งอะไรจะไวปานนั้น “ พี่แอบชอบมากี่ปีรู้บ้างมั้ยเนี่ย ทำไมพี่จะเรียกที่รักไม่ได้ หืม !! ” เขาพูดจริงๆเธอกับเขาควรเป็นผัวเมียกันก่อนไอ้เมฆเพื่อนเขาด้วยซ้ำ ตอนที่เขารู้ตัวว่าชอบคนตัวเล็กตอนนั้นไอ้เมฆเพื่อนเวนของเขายังตามกัดเพียงฟ้าเป็นหมาอยู่เลย “ หรือเรียกเมียเลยดี ได้นะพี่ไม่ติด ” จากที่รักลามไปถึงเมีย รินลดาที่ได้ยินคำว่าเมียขนกายลุกขึ้นมาทันที แม้เธอจะเรียนอยู่ปี 4 แล้วแต่ประสบการณ์เรื่องพวกนี้ของเธอคือ 0 เธอเคยแค่ดูในคลิปโป๊กับเพื่อนเท่านั้น “ เอากันเลยมั้ยครับ จะได้เป็นเมียเลย ” เพี้ยะะะ !!!! มือเรียวฟาดที่ต้นแขนแกร่งอย่างแรงคนอะไรหน้าด้านจริง พูดออกมาได้ยังไงเขาไม่อายแต่เธออาย “ หึ เขิลน่ารักจัง เวลาที่รักเขิลน่ารักมากเลยรู้มั้ย ” ใบหน้าขาวเนียนของคนตัวเล็กแดงซ่านลามไปถึงหูถึงคอแล้วกับคำชมของเขา ความใกล้ชิดสนิทสนมมานานหลายปีของเธอกับเขามันทำให้เธอเองก็รู้สึกดีๆกับเขาเหมือนกัน ตั้งแต่ที่พลอยใสพูดวันนั้นในใจลึกๆเธอก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองอยู่บ่อยครั้ง พายุที่เห็นใบหูขาวแดงปรั่งอยู่ก็อดไม่ได้ฟันคมกัดเบาๆที่ใบหูเล็ก มันทำให้คนบนตักสะดุ้งตกใจ อุ้ย !!!!! ” พี่พายุทำไมชอบฉวยโอกาสแบบนี้ละคะ ติดนิสัยมาจากพี่เมฆเหรอ “ รินลดาเอ่ยออกไปตามที่สมองเธอคิด ฮ่า ….. ฮ่า ….. ฮ่า….. ” ถ้าพี่เหมือนไอ้เมฆป่านนี้ที่รักโดนไปหลายน้ำแล้วครับ “ พายุระเบิดหัวเราะเสียงดังออกมาพลางพูดออกไป จนคนฟังได้แต่เขิลกับคำพูดของเขา เธอเขิลแล้วเขิลอีกและไม่ชินกับพายุคนใหม่คนนี้เอาซะเลย “ ขอจูบมัดจำหน่อยนะครับ น่าที่รักของพี่ ” สายตาขอร้องกับน้ำเสียงออดอ้อนนั้นของเขามันทำให้รินลดานึกอยากหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายวีดีโอเอาไว้แล้วเอาไปให้เพื่อนๆได้ดูว่า คนขรึมของทุกคนแท้ที่จริงเป็นคนแบบนี้ “ ไม่ค่ะ ” เธอไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกใจแข็งไว้ยัยรินแม้จะอยากลองมากแค่ไหนก็ใจแข็งเอาไว้ รินลดาได้แต่บอกตัวเอง เธออยากให้เขาเห็นเธอเป็นของมีค่า ไม่ใช่ของง่ายแม้เขาจะบอกว่าชอบเธอมานานแล้วก็ตาม “ โธ่ ที่รักจ๋า ไม่สงสารพี่เหรอค่ะ ” ใบหน้าหล่อซบลงบนเนินอกนุ่มๆมันทำให้ความกระสันของเขาเกิดขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ จูบก็ไม่ได้จูบแถมยังสร้างความทรมารให้ตัวเองอีกด้วย รินลดาที่รับรู้ถึงอะไรบางอย่างที่เธอนั่งทับอยู่แข็งขึ้นก็ตั้งท่าจะลุก เธอกลัวมากกับสถานการณ์นี้ แต่อีกคนกลับรัดเธอแน่นราวกับงูเหลือมรัดเหยื่ออย่างไงอย่างงั้น “ อย่าใจร้ายสิ คนสวยเขาไม่ใจร้ายกันหรอกรู้มั้ย ” คนไม่เคยมีแฟน ไม่เคยออดอ้อนใคร อย่างเขาต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากในการอ้อนคนตัวเล็กบนตัก ภาพที่เพื่อนเขามานั่งกุมขมับเพราะเมียไม่ให้เอามันฉายเข้ามาในสมองเขาทันที วันนั้นเขาหัวเราะเพื่อนไปสุดพลัง ไม่วายเพื่อนยังหันมาแช่งเขาอีก “ นะครับ ที่รักจ๋าขอพี่จูบหน่อยน๊า ไม่ยอมพี่จะปล้ำแล้วนะ “ พายุที่หมดสิ้นหนทางเอ่ยขู่ออกไป ” ทำแบบนั้นก็ไม่ต้องคุยกันอีกเลยค่ะ “ รินลดาที่ไม่คิดยอมเหมือนกันเอ่ยเสียงเข้มออกไป พายุได้แต่เงียบกลายเป็นคำขู่ของเธอเหมือนคำประกาศิตที่ทำให้เขาต้องยอม แกร่กกกกก !!! เสียงประตูห้องทำงานถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับลูกน้องคนสนิทของเขา ตาคมปลายตาไปมองอย่างเอาเรื่อง “ ผะ ผมขอโทษครับคุณพายุ ” ลูกน้องที่ไม่รู้ว่าผู้เป็นนายมีแขกพลวดพราดเขามาตามความเคยชิน พลันต้องตกใจที่เห็นผู้หญิงแสนสวยนั่งอยู่บนตักนายตัวเอง ใครจะกล้ามานั่งบนตักนั้นได้ถ้าไม่ใช่คนสำคัญ เคยมีหญิงสาวคนนึงที่มึนเมาถือวิสาสะขึ้นมานั่งบนตักนายเขาครั้งนึงจนโดนจับโยนทิ้งไปอย่างไม่ใยดี แต่นี้นายเขากอดรัดอีกคนแน่นราวกับกลัวว่าจะหายไป “ มีอะไร ” พายุเอ่ยเสียงเย็นถามออกไป ตาคมจ้องมองลูกน้องคนสนิทไม่วางตา ถ้าเรื่องที่มันจะพูดไม่สำคัญละก็มันจะโดนเขาถีบ มาขัดเวลาของเขามาก “ อะ เออ โซนหน้าเวทีมีเรื่องกันครับ คุณพายุจะลงไปดูมั้ยครับ ” ลูกน้องที่เห็นสายตาพิฆาตนั้นก็ได้แต่อ้ำๆอึงๆพูดติดๆขัดๆไปเลย “ อือ เดี๋ยวลงไป ” ลูกน้องรีบปิดประตูแล้วออกจากห้องไปทันที พลางลูบหัวใจตัวเองป้อยๆรอดมาได้นี่บุญหัวกูแล้ว “ พี่ลงไปดูข้างล่างก่อนนะ เดี๋ยวพี่มา ” “ รินขอไปด้วยได้มั้ยค่ะ ” รินลดาเอ่ยขอออกไปเธอก็อยากไปดูด้วย เมื่อเห็นสีหน้าลังเลของคนพี่… ” นะคะ ขอรินไปด้วยนะคะ “ เสียงหวานๆพร้อมหน้าอ้อนๆมันทำให้ใจเขายวบลงไปทันทีเหมือนลูกโป่งที่ลมค่อยๆหมดแล้วแพ๊บไป เคยเห็นแต่เพื่อนที่โดนเมียอ้อนจนต้องยอม นี่กูกำลังจะเป็นแบบนั้นเหรอว่ะ เวนแล้วไอ้พายุมึงหัวเราะเพื่อนไว้ซะเยอะเลยด้วย ” ก็ได้ แต่ห้ามห่างพี่เด็ดขาดรู้ไหม “ มันอันตรายเพราะเขาก็ไม่รู้คนที่มีเรื่องกันอยู่มีอาวุธอะไรบ้าง มีบ่อยครั้งที่ลูกค้าแอบพกอาวุธเข้ามา หรือการ์ดตรวจไม่ละเอียด พายุจูงมือคนตัวเล็กเดินลงมายังด้านล่างของผับที่กำลังชุลมุนกันอยู่ บรรดาลูกค้าต่างหลบกันให้วุ่น มือหนาดึงคนตัวเล็กมาไว้ด้านหลังของเขา ” จับโยนออกไปหรือเอาไป เอออ… “ ลูกน้องที่จะพูดว่าหรือจะเอาไปไว้ห้องมืดก็ไม่กล้าพูดเพราะไม่รู้ว่านายอยากให้อีกคนรู้เรื่องนี้รึป่าวก็ได้แต่เออ อ่า ทันใดนั้นเอง กลุ่มคนที่ตีกันวิ่งมาทางที่พายุกับรินลดาที่ยืนอยู่ “ คุณพายุระวังครับ ” ลูกน้องคนสนิทเอ่ยบอกผู้เป็นนายออกไป ขาแกร่งของพายุยกขึ้นมาถีบยังคนที่วิ่งมาทางเขาชายคนก่อเหตุล้มหงายท้องลงไปนอนราบกับพื้นทันที รินลดายืนมองเหตุการณ์นั้นนิ่ง สร้างความแปลกใจให้ลูกน้องพายุเป็นอย่างมากที่ดูเธอจะไม่ได้กลัวกับเหตุการณ์ตรงหน้าเลย ได้แต่ยกยิ้มชอบใจเพราะคนที่จะมายืนเคียงข้างนายเขาต้องเข้มแข็ง ไม่มีกลัวกับอะไรง่ายๆแบบนี้แหละ เพราะรอบกายของนายเขามันมีแต่อันตราย พายุที่ดูจากเหตุการณ์แล้วน่าจะพวกที่ดื่มแล้วเมาหาเรื่องตีกันก็พาคนตัวเล็กขึ้นข้างบนทันที มือหนาดึงคนตัวเล็กมานั่งบนตักแกร่งอีกครั้ง ” ไม่เหนื่อยเหรอค่ะ “ รินลดาเอ่ยถามออกไป เขาไม่หนักบ้างหรือไงที่นั่งมีตั้งเยอะตั้งแยะทำไมต้องนั่งตักด้วย ” ไม่เหนื่อยครับ ตัวเบาอย่างกับนุ่นแต่ทำไมนมใหญ่จัง “ พายุเอ่ยกวนๆออกไป เขานึกถึงตอนที่มอไซค์ตัดหน้ารถเขาเขาได้จับนมเธอจริงซึ่งมันใหญ่กว่ามือเขามาก ดูตัวเล็กนิดเดียวแต่ซ่อนรูปใช้ได้นะ เพี๊ยะะะ !!!! มือเรียวฟาดแขนเขาอีกครั้ง พูดอะไรทำไมเขาเป็นหน้าคนมึนแบบนี้ละ ฮ่า….ฮ่า….ฮ่า ” เขิลอีกแล้ว น่ารักอีกแล้ว พี่พูดจริงนะ “ พายุระเบิดหัวเราะเสียงดังออกมา เขาชอบมากเวลาคนตัวเล็กเขิลมันน่ารักมากๆสำหรับเขา พายุได้แต่คิดในใจกูต้องหลงตายแน่ๆ “ พี่พายุทำไมเป็นคนแบบนี้ละคะ นิ่งๆเหมือนเดิมดีกว่าอีกนะ “ รินลดาที่ทั้งเขิลทั้งอายกับคำพูดของเขา ไม่รู้จะทำไงดีให้เขากลับไปนิ่งไปขรึมเหมือนเดิมจะดีกว่านี้นะ ” พี่เป็นแค่กับที่รักจ๋าคนเดียวนะ “ ฟอดดดดด !!! ปลายจมูกแกร่งกดหอมไปที่แก้มนวลอีกครั้งอย่างตั้งใจ ^^

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more