“แพรวตัดไม่เป็นนะคะ แหว่งขึ้นมาจะโวยวายไม่ได้นะคะ”
“เมียตัดให้ทรงไหนก็ได้” เธอไม่ค่อยเป็นแม่บ้านแม่เรือน เขาเองก็รู้ เธอจัดการตัดผมให้เขาอย่างเสียไม่ได้ มันสั้นและเรียบร้อยขึ้น ดูดีกว่าเดิมเยอะ
“พี่ตามหาแพรวอยู่หลายเดือน แต่...”
“แต่อะไรคะ” เอ่ยถามแล้วหัวใจระทึก ไม่เคยรับรู้เรื่องของเขามานานหลายเดือนแล้ว แค่คิดว่าเขาไม่สนใจ และคงไม่อยากเจอ ทุกอย่างเลยเงียบสนิท
“นายพริกกันเอาไว้ทุกทาง” เธอฟังนิ่ง นึกไปว่าพี่ชายคงทำตามความต้องการของเธอ จึงฟังเงียบ ๆ ไม่พูดอะไร
“โกรธเกลียดพี่จนไม่อยากกลับมาอยู่ด้วยกันแล้วใช่ไหม” เขามองเธอด้วยสีหน้าสำนึกผิด แพรวพรรณเบือนหน้าหนีเธอกลัวจะใจอ่อนกับเขาอีก
“อาบน้ำไหม” เขาเอ่ยชวน เธอมองลำธารน้ำใสเบื้องหน้า ก่อนจะเอ่ยถาม
“ที่นี่ที่ไหนคะ” ไร่ของเขาเธอก็เคยไป แต่ที่นี่ไม่ใช่
“ไร่ของพี่ ซื้อเอาไว้จากเจ้าของคนเดิม เขาทำไร่ส้ม”
“ทำไมเขาถึงขายละคะ”
“เขาเดื
