Tulad nga ng sabi ko.Bumalik kami ni Marco sa Luneta. Nag-take out muna kami sa Mcdo ng mga pagkain at inumin para ibigay sa kanila.Nakakagaan ng loob na makatulong ka sa kapwa mo lalo na sa nangangailangan. Naawa ako sa kanila. Sana lahat sila ay makahanap ng kalinga. They deserve a shelter.
Lahat naman tayo may karapatang mamuhay ng payapa. Kung ako nga ay nabigyan ng pagkakataon upang makaahon sa pagkakalugmok . Sila pa kaya? Habang natutulog ay hindi ko maiwasan ang hindi mag-isip. Bakit alam palagi ni Marco ang galaw ko? Parang may alam siya na hindi ko alam?
Pero alam ko na mabuting tao si Marco. Pero alam kung may banda sa akin na nahihiwagaan sa kanyang pagkatao.Mabilis kaming nagkakilala. Noon pa man ay may pagtingin na ako sa kanya,bago humantong sa ganito
