#สองอาทิตย์ต่อมา
ฉันที่นอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลนานเป็นอาทิตย์และมี พี่ขุนพลที่คอยอยู่ดูแลฉันไม่ยอมห่างไปไหนตั้งแต่โรงพยาบาลในจังหวัดและย้ายมารักษาตัวโตต่อที่โรงพยาบาลในกรุงเทพ จนวันนี้ก็เป็นวันที่ฉันได้กลับบ้านเสียที
โดยพี่ขุนพลก็ยังคงกล้าขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่ของฉัน ขอพาฉันไปนอนที่คอนโดของเขา และอ้างว่าจะได้ดูแลฉันได้อย่างสะดวก
“ หนูอยากทานอะไรอีกไหมพี่จะได้ทำเพิ่มให้”
“ พี่ขุนพล ลงมองดูบนโต๊ะนี่ก่อนสิคะ อาหารเยอะแยะ ขนาดนี้หนูยังจะกินไม่หมดเลย พี่จะทำอะไรให้หนูทานอีกคะเดี๋ยวหนูก็อ้วนเป็นหมูพอดี “
ฉันถึงกับบ่นอุบพี่ขุนพล ที่ชอบขุนฉันให้อ้วนกลมจนแทบจะกลิ้งได้อยู่แล้ว
" หึหึ ไม่เห็นจะอ้วนเลยสักนิดเดียว แค่มีแก้มยุ้ย ๆกับพุงป่อง ๆ น่าบีบ พี่ว่าน่ารักดีออก ฟอด!”
ขุนพลที่เดินมานั่งลงข้างๆลูกชุบพร้อมกับโอบกอดเด็กน้อยของเขาไว้แน่น ก่อนจะก้มหอมแก้มแรงๆ อย่างหมั่นเขี้ยว
“ พี่ว่าหนู
