สามปีที่เธอใช้ชีวิต ม.ปลายอยู่ในจังหวัดพังงา เธอเป็นนักเรียนดีเด่นทั้งด้านการเรียนและกิจกรรม จนได้รับตำแหน่งดาวโรงเรียน
“โอววว หนูนารี...หนูสวยมากเลยนะ สวยจริงๆเลย รู้มั้ยว่ามีแมวมองมาติดต่อครู ถามว่าหนูสนใจอยากประกวดนางงามรึเปล่า”
“งื้ออ ขอโทษด้วยนะคะ แต่หนู..ไม่ค่ะ หนูไม่สนใจงานในวงการ หนูแค่อยากเรียนบัญชีเพื่อจะกลับมาช่วยงานที่บ้าน”
เธอใช้ชีวิตอย่างดีตามประสาลูกสาวเถ้าแก่แพปลาที่ร่ำรวย ใช้ชีวิตอย่างสนุกด้วยความเก่งกาจมั่นใจตามสไตล์สาวมั่น
“ปิดเทอมนี้จะกลับไปเยี่ยมป้ามั้ย”
“ไม่ดีกว่าค่ะ ขออยู่ช่วยงานดีกว่า” ไม่ใช่ว่าเธอไม่คิดถึงบ้านเกิดนะ แต่ที่เธอไม่เคยกลับไปที่นั่นเลย เพราะเธอไม่อยากเจอกับลุงเข้ม !!
ใช่แล้ว เธอไม่อยากเจอลุงเข้มก่อนอายุสิบแปด เพราะกลัวจะห้ามใจตัวเองไม่ไหว อีกทั้งอยากให้ลุงเข้มรู้สึกคิดถึงเธอจนรู้ตัวว่าไม่ควรปล่อยเธอในวันนั้น
“พี่เอ...” นารีส่งสัญญาณให้ลูกน้
