“เอ่อ คือ...ก้อง...”
ไม่ทันที่เมรินจะพูดจบ ก้องเกียรติก็พูดขัดขึ้นมาทันที
“คุณมาทำไม คิดว่าผมจะทำอะไรไม่ดีกับรินหรือไง” หนุ่มหน้าตี๋พยายามใช้สรรพนามสุภาพไว้ก่อนเพื่อดูท่าทีของอีกฝ่าย
“ฉันมาดูแลเมีย ทำไมจะมาไม่ได้”
“พี่คิน!” เมรินตีแขนเมฆินอย่างแรงเมื่อเห็นว่าเขาพูดแบบนั้นออกไป แต่ชายหนุ่มกลับทำท่าทางยักไหล่ราวกับว่าเป็นเรื่องสนุก
“เอ่อ คืองี้นะก้อง เดี๋ยวเรานั่งคุยกันก่อนดีกว่านะ”
เมรินพูดพร้อมกับดึงแขนเมฆินให้นั่งลงที่โต๊ะ ไม่รู้เธอคิดถูกหรือคิดผิดที่ยอมให้เขามาด้วย
“รินพามันมาทำไม ในเมื่อวันนี้ เรามีเรื่องจะคุยกันสองคน” แม้ก้องเกียรติจะรู้ดีว่าสถานะของตนเองในตอนนี้ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปหึงหวงเมริน เพราะอย่างไร เมฆินก็เหนือกว่า แต่ทำอย่างไรได้ ในเมื่อเขาหมั่นไส้ท่าทีของนายเหมืองหนุ่มที่ทำตัวเป็นเจ้าของเมรินเสียเหลือเกิน
“จริงๆ แล้ว เรื่องที่รินจะคุยกับก้องมันก็เกี่ยวกับพี่คินโดยตรง”
