สองวันต่อมา…
ศิลาก็พาเรวดีนั้นกลับมากรุงเทพหลังจากที่ไปฮันนีมูนด้วยกันมาสี่วันเต็มๆและมันก็ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งสองนั้นพัฒนาไปอีกขั้นอย่างสนิทสนมและไม่มีอีโกใส่กันแบบที่ผ่านมา เพราะตอนนี้มีอะไรทั้งสองก็เลือกที่จะพูดคุยกันตรงๆทำให้ปรับตัวเข้าหากันได้มากขึ้น
“อ่าว กลับมากันแล้วเหรอ หน้าตาดูอิ่มเอิบกันมาทั้งคู่เลยนะ สงสัยฮันนีมูนคราวนี้จะมีหลานให้พ่อกับคุณก้องเขาแล้วล่ะมั้ง” สุรชัยเอ่ยเซวออกไปเมื่อลูกชายของเขานั้นเดินถือของเข้ามากับเรวดีด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม อย่างที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน
“หึ ไม่รู้สิครับ ว่าแต่พ่อมาทำอะไรที่นี่เนี่ย” ศิลาได้ยินคำพูดนี้แล้วถึงกับหันไปมองหน้าเรวดีแล้วรู้สึกเขินแปลกๆ เขาจึงเปลี่ยนเรื่องคุยทันที
“ก็เอาพระเครื่องของพ่อมาให้คุณก้องเขาดูน่ะสิ รู้ไหมว่าพ่อน่ะจะกลายเป็นเพื่อนกับพ่อตาของแกอยู่แล้วเนี่ย ใช่ไหมครับคุณก้อง” สุรชัยพูดบอกไปเพราะเขาชอบมาพูดคุยกันพระเครื่อ
