18.มันไม่จริงใช่มั้ย

1268 Words

18 "ฟาร์มนั่นพี่แทนรึเปล่า"ยัยพลอยสะกิดแขนฉัน ชี้ไปที่หน้าร้าน และมันก็ใช่ไง เจ็บจี๊ดตรงหน้าอกข้างซ้ายขึ้นมาทันที ไหนว่าไปทำงานไง แล้วนี่มันอะไร ทีฉันชวนไปกินข้าวเขาปฏิเสธแต่มากินข้าวกับคนอื่นงั้นหรอ "ใช่จริงๆด้วยแก แล้วผู้หญิงคนนั้นใคร"เหมียวหมายถึงผู้หญิงที่เดินควงแขนสามีฉันเข้ามาในร้าน "แก้ว"ฉันบอกเสียงเบา ยัยนกแก้วนี่อายุ20ปีเลยเรียกแทนว่าพี่ กระแดะ! ตอนที่เธอมาทำงานเป็นเลขาไม่ใช่สิผู้ช่วยเลขาเพราะพ่อเธอที่เป็นหุ้นส่วนโรงพยาบาล ฝากมาฝึกงานช่วงปิดเทอม ข้ออ้างแหละฉันว่า มาอ่อยชัดๆ "พลอยแกขยับมานั่งที่ฉันเดี๋ยวแทนเห็น"ฉันดึงยัยพลอยมานั่งแทนที่ตัวเอง แล้วฉันย้ายไปนั่งข้างยัยเหมียว คือโต๊ะร้านนี้มีที่กั้นของแต่ละโต๊ะสูงกว่าหัวเวลานั่ง เป็นเหมือนห้องๆเลย มันเป็นส่วนตัวและนั่นมันก็สามารถทำให้แทนกับยัยนกแก้วนั่นมองไม่เห็นพวกเรา มันก็เป็นความบังเอิญที่โต๊ะที่มีคนจองคือของพวกเขา ทำให้ตอนน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD