• ZANEA POV •
"Galit kaba sa akin?" kinakabahan ako kaya napakagat ako sa labi ko, ganito kasi ako kapag natatakot o kinakabahan. Na guguilty din ako kasi dahil sa akin kaya siya nagagalit, pero at the same time ay masaya pa rin kasi alam kong concern lang ito sa akin.
"Oo!" medyo malakas na sabi niya kaya alam kong galit nga talaga siya.
"I'm sorry." napayuko naman ako dito, biglang pumatak ang luha ko sa sahig buti na lang nakayuko ako kaya hindi niya nakikita.
"Ayoko sa lahat yung hindi inaalagan ang sarili niya. Sana inuna mo muna ang kalusugan mo bago ang iba!" dagdag pa niya.
"Bakit kailangan mo akong unahin bago ang sarili mo ha! Bakit!" pa sigaw na sabi nito kaya hindi ko na napigilan at tuloy-tuloy ng umagos ang mga luha ko.
"Sorry na nga eh! Diba sinabi ko naman sayo dati.
