เทพประทานใช้มืออีกข้างที่ว่างจิ้มบนแก้มของตัวเอง แล้วมองสบตาหญิงสาว ฟ้าใสรู้ได้ในทันที ผิวแก้มสาวระเรื่ออย่างปัจจุบันทันด่วน
“ทำไมฉะ... ฟ้าต้องทำแบบนั้นด้วย” ฟ้าใสชะงักคำพูดที่จะแทนตัวเองว่าฉัน เมื่อเห็นสายตาพิฆาตของเขา
“เราเป็นแฟนกัน จะลาจากกันก็ต้องหอมแก้ม หรือคุณจะให้ผมทำมากกว่านั้น” เขาดึงร่างบางมาหา แอบกระซิบขู่ชิดแก้มสวย
“ก็ได้ คุณหลับตาก่อนสิคะ” ฟ้าใสมีสีหน้ากระเง้ากระงอด ก่อนจะหลับตาหอมแก้มเขาเต็มฟอด ยังไม่ทันผละห่าง เขาก็ก้มลงจุมพิตกลีบปากสวยที่เขาเท่านั้นได้ครอบครองแต่เพียงผู้เดียว “อื้อ... คุณเทพ รังแกฟ้าตลอดเลย” เธอค้อนให้ ก่อนจะรีบเปิดประตูลงจากรถ
“ยัยฟ้า แกกลับมาแล้ว” สามสาวที่นั่งรอฟังข่าวจากลูกน้องคนสนิทของบิดาปาริชาติดีใจรีบเข้ามาโอบเพื่อนรักเอาไว้
“ฉันก็ดีใจที่ได้เจอพวกแกอีกครั้ง” ฟ้าใสรู้สึกแบบนั้นจริงๆ อิสรภาพนี่ช่างหอมหวานนักสำหรับคนที่เหมือนถูกกักขังอย่างเธอ
“ไป
