อย่าดื้อ...1

475 Words

“ลองดูมั้ยล่ะ หรือจะให้ผมอยู่ที่นี่ตลอดชีวิตก็ได้นะ” ชายหนุ่มเริ่มมีแววตาประหลาดส่งไปที่หญิงสาว แต่เจ้าตัวยังไม่รู้ตัวว่ามีบางอย่างในสายตาของเขาเปลี่ยนไป “ไม่ล่ะ เดี๋ยวคุณจัดการเรื่องของคุณเสร็จคุณก็ต้องกลับไป” หญิงสาวกล่าวตามจริง การที่เขามาอยู่ที่นี่ทำให้เธอมีเพื่อน หญิงสาวนึกไม่ออกเลยว่าถ้าชายหนุ่มจากไป เธอคงรู้สึกเหงาไม่น้อย “อยากไปกับผมมั้ยล่ะ” ชายหนุ่มลองถามหยั่งเชิง “จะบ้าเหรอ ถ้าฉันไปกับคุณพ่อฉันเอาฉันตายแน่นอน” หญิงสาวแหวขึ้นมาทันที ชายหนุ่มได้แต่หัวเราะกับท่าทางของหญิงสาว ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ผู้หญิงคนนี้ก็สามารถเรียกรอยยิ้มจากเขาได้เสมอ “ถ้าคุณอยากไปผมพาไปได้นะ” ชายหนุ่มกล่าวจริงจัง “ฉันจะไปกับคุณในฐานะอะไรไม่ทราบ” หญิงสาวสวนกลับทันที “ฐานะไหนแล้วแต่ผู้มีพระคุณจะเลือกเลยครับ” ชายหนุ่มยังคงยิ้มให้หญิงสาว ซึ่งรอยยิ้มของเขาตอนนี้ทำให้หัวใจของหญิงสาวกระตุกวาบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD