เมื่อหญิงสาวพูดออกไป ทุกอย่างก็ยังเงียบเหมือนเดิม เหมือนทุกครั้งที่เคยเป็น เขาไม่เคยมีท่าท่างว่าจะรู้สึกตัวแม้แต่น้อย ทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นมันเหมือนเธออยู่ในโลกมืดที่ไม่มีวันเห็นแสงสว่างเลยก็ว่าได้ อโรชาเหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยจนไม่มีใครไหนสามารถอธิบายความรู้สึกหรือว่าสิ่งที่เธอเป็นในตอนนี้ได้เลย
“คุณก็เป็นแบบนี้ตลอดเลย ไม่คิดจะตื่นขึ้นมาบ้างเหรอ ฉันต้องการกำลังใจนะ” อโรชาเอ่ยออกมาเสียงดัง เธอเหนื่อยใจเหลือเกิน แต่เขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะอยากฟื้นขึ้นมาเพื่อที่จะมาอยู่เคียงข้างเธอแม้สักนิด คนใจร้าย ไหนบอกว่าจะไม่ทิ้งเธอไปไหน จะอยู่เคียงข้างเธอ แค่นี้ก็โกหกแล้ว
เหมือนเดิม ร่างของเขาก็ยังอยู่ในท่าเดิม ไม่มีทางที่เขาจะตื่นขึ้นมาเลย อโรชาไม่รู้เลยว่าตนเองรอออะไรอยู่ หรือว่าเธอรออะไรที่มันไม่มีทางมาถึงเลยอย่างนั้นหรือ ทำไมมันมืดมนเหลือเกิน
“ถ้าไม่ฟื้นฉันจะโกรธคุณตลอดชีวิตแล้วนะ” อโรชาเอ่ยออกไปเ
