10 นาทีต่อมา
"อะ!" เสียงร้องผะแผ่วของพี่ฝุ่นดังขึ้นเมื่อเธอแตะสำลีชุบแอลกอฮอล์ลงบนรอยถลอกบนใบหน้าของเขา มือเล็กชะงักไปทันที
"เจ็บเหรอคะ" เธอขมวดคิ้วมุ่นเพราะกลัวว่าจะลงแรงไปมากเกินจนทำให้เขาเจ็บ
"เจ็บมากเลย" ร่างแกร่งไม่พูดเปล่า ยังจับมือเธอไปแนบลงบนแก้มข้างนั้นของเขาอย่างออดอ้อนกัน
และคนที่ทนไม่ไหวคือเฮียศรัณย์ที่เปลี่ยนมานั่งโซฟาฝั่งตรงกันข้าม โดยที่ไม่ยอมกลับห้องหรือปล่อยให้เธออยู่ตามลำพังกับพี่ฝุ่น
"ตอแหลไอ้สัตว์ ตอนกูกระทืบไม่ร้องสักแอะ" น้ำเสียงของศรัณย์ดังขึ้นอย่างประชดประชันกัน
"กูเจ็บตอนนี้ไง" พี่ฝุ่นบอกพลางเอามือข้างนั้นของเธอไปจูบหนักๆ จนคนที่หวงน้องสาวถึงกับเบ้หน้าใส่
"กูจะสำลักน้ำตาลแล้ว เกรงใจกันหน่อย..." เสียงสบถดังขึ้น แต่ก็ไม่ได้ลุกขึ้นมาห้ามอย่างจริงจังอะไร ปล่อยให้พี่ฝุ่นจูบฝ่ามือเธออยู่อย่างนั้น
"ทนดูไม่ได้ก็ไปที่อื่นดิ" พี่ฝุ่นหัวเราะในลำคอ ก่อนจะส่งยักคิ้วให้
