"เปล่า มันยังไม่กระทืบของพี่ ที่ปวดเพราะเราเอาแต่ลูบๆ คลำๆ แบบนี้แหละ"
"คนหื่น!" เธอเบะปากให้เขา ก่อนจะดึงกางเกงกลับขึ้นไปให้เมื่อเห็นเต็มตาว่าไอ้ตัวดื้อของเธอยังอยู่ดี ไม่บอบช้ำจนใช้งานไม่ได้อย่างที่กลัว
"ใครกันแน่ที่หื่น เราทั้งนั้น"
"เปล่าสักหน่อย พี่น่ะพูดมาก มานั่งนี่เลย"
ว่าแล้วก็ดึงแขนของเขาให้นั่งลงบนขอบเตียงข้างกายเธอ ก่อนจะเดินไปหยิบหลอดยาแก้ฟกช้ำที่เขาวางไว้อยู่บนหัวเตียงออกมาปาดไล้บนผิวตรงรอยที่ช้ำของเขาให้อย่างเบามือ
ส่วนพี่ฝุ่นก็ยังคงนั่งนิ่งให้เธอลูบไล้ไปตามผิวของเขา แต่พี่ฝุ่นกลับแตะปลายนิ้วอุ่นร้อนบนลำคอขาว จนเธอต้องเงยหน้าขึ้นไปมอง...
หัวคิ้วเขาพลางขมวดเข้าหากันเมื่อเห็นความผิดปกติบนลำคอขาวๆ
"เราถอดสร้อยคอพี่เหรอ" เขาเอ่ยถามเสียงแผ่ว ส่วนเธอได้แต่นั่งนิ่งก่อนจะพยักหน้ารับไปอย่างตรงๆ
"อืม" ถอดไปตอนที่โกรธเขาเมื่อวันก่อนนั่นแหละ
"โกรธพี่มากเลยเหรอหืม?" เขาเอื้อมม
