ผู้จัดการที่ยืนอยู่ได้ยินแล้วทำหน้าเลิกลั่กทันที ทำให้ธามไทนั้นหันไปพยักหน้าใส่ด้วยสีหน้าเข้มๆ แล้วผู้จัดการคอนโดก็เดินกลับออกไปจากห้องทันที ทำให้ตอนนี้เหลือแค่เขาและเธออยู่ในห้องเท่านั้น เขาเลยเอามือจับไหล่ของเธอหันมาหาเขาทันที
“เราไม่ต้องคิดมากหรอกว่าเราไม่คู่ควรกับพี่น่ะ พี่เองก็แค่คนธามดาคนหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้วิเศษวิโสมาจากไหน เราไม่จำเป็นต้องพูดขนาดนี้ก็ได้” ธามไทพูดไป เพราะเขาคิดแบบนั้นจริงๆ
“แต่ฐานะของเราสองคนต่างกันมากเลยนะคะพี่ธาม…ไม่พูดได้ยังไงล่ะคะ คนที่จะมาคบกับพี่ถ้าฐานะไม่ได้ดีเหมือนกัน ก็คงจะถูกมองว่ามาเกาะพี่แน่ๆ เจด้าไม่อยากให้ใครมองเจด้าแบบนั้นค่ะ ก็ถือว่าโชคดีที่เรายังไม่ได้คบกันเป็นแฟน…” เจนลดาพูดบอกไปแบบเดาได้เลยว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น
“นี่เราไม่อยากจะเป็นแฟนกับพี่แล้วเหรอถึงพูดออกมาแบบนี้น่ะ…” ธามไทถามไป เมื่อเธอพูดมาให้เขาได้ยินถึงสองครั้งติดๆกันแล้ว
“อยากค่ะ แต่เรา
