“อย่าค่ะพี่ธาม…เจด้าขอร้องนะคะ” เจนลดาเข้าไปยืนขวางเขาแล้วพูดบอกไป เพราะไม่อยากให้เขามีปัญหากับพี่แวน
“นี่เราปกป้องมันงั้นเหรอเจด้า…” ธามไทมองหน้าเธอแบบดุดันแล้วเอ่ยถามออกไปอย่างไม่ชอบใจที่เธอเข้ามาขวางเขา
“พี่ธามอย่าเข้าใจผิดสิคะ เจด้าแค่ไม่อยากให้พี่ธามมีเรื่องเท่านั้นค่ะ พี่กำลังจะไปแข่งแล้วนะคะ ใจเย็นลงหน่อยสิคะ” เจนลดาพูดบอกไปแล้วเธอก็มองหน้าเขาแบบขอร้อง
“ส่วนพี่แวน เจด้าขอตัวก่อนนะคะ แล้วก็ไม่ต้องทักเจด้ามาแล้วนะคะ…เจด้าไม่อยากจะมีปัญหาค่ะ…” เจนลดาหันไปพูดกับแวนทันที ไม่อย่างนั้นเธอนี่แหละที่จะซวยถ้าไม่บอกเขาไปแบบนี้
“ทำไมอ่ะน้องเจด้า เพราะพี่ธามเขาพูดเมื่อกี้งั้นเหรอ” แวนถามไปเพราะเขารู้สึกว่าเธอและธามจะดูสนิทสนมกันเกินไปแล้ว
“ค่ะ ตอนนี้เขด้ากำลังคุยกับพี่ธามเขาอยู่ค่ะ หวังว่าพี่แวนคงเข้าใจเจด้านะคะ” เจนลดามองหน้าเขาอย่างรู้สึกผิด
“แล้วก็เอาดอกไม้ของนายคืนไปด้วย…ไม่ต้องสะเออ
