สิบโมงครึ่ง….
เจนลดาก็เดินออกไปส่งแบมบี้กลับบ้าน จากนั้นเธอก็เดินกลับเข้ามาแล้วเจอพี่ชายกับธามไทเดินลงมาพอดี
“ตื่นกันแล้วเหรอคะ เดียวเจด้าไปอุ่นโจ้กให้…” เจนลดาพูดบอกไปแล้วเธอก็เดินเข้าไปที่ห้องครัวทันที แล้วสองหนุ่มก็เดินตามเธอเข้าไป โดยเฉพาะธามไทที่มองเจนลดาแล้วอมยิ้มออกมาอย่างชอบใจ
“แล้วแม่บ้านไปไหนกันหมดหึ ทำไมเราต้องมาทำให้พี่กินด้วย” เจไดเดินไปนั่งที่เคาน์เตอร์กลางห้องครัวแล้วเขาก็มองน้องสาวกดอุ่นโจ้กในหม้อ
“พอดีแม่บ้านขอลาหยุดไปทำธุระน่ะค่ะ กลับมาก็คงเย็นๆ ส่วนแด๊ดกับมัมก็บินไปรัสเซียเมื่อเช้าเพราะมีงานด่วน กว่าจะกลับมาก็อีกสามสี่วันนู้นแหละค่ะ นี่น้ำส้มค่ะ…ดื่มรอกันก่อนนะคะ จะได้สดชื่นขึ้นมา…ส่วนนี่ของพี่ธามค่ะ…” เจนลดาพูดไปก็เอาน้ำส้มคั้นให้พี่ชายและธามไทไป โดยที่เธอพยายามจะไม่สนใจเขาต่อหน้าพี่ชายของเธอ
“ขอบใจมากน้องรัก…แต่ไอ้ธามไม่ต้องไปให้มันหรอก เพราะมันนี่แหละมอมเหล้าพี่
