เพียงไม่ถึงสองชั่วโมงดีก็ได้ยินเสียงเปิดประตู คุณบีสต์น่าจะออกไปข้างนอกแล้ว เขาไม่ได้บอกว่าไหน ไปกับใครหรือไปทำอะไร แม้จะเดินผ่านกันโดยบังเอิญเมื่อสิบห้านาทีก่อนออกไปก็ไม่มีแม้แต่จะมองหน้ากันสักนิด ทำเหมือนฉันเป็นอากาศธาตุ ไม่มีตัวตนสำหรับเขาอีกต่อไป
มันดีแล้วหรือเปล่า ในเมื่อเขายืนยันขนาดนี้ ฉันก็ควรรู้ตัวแล้วไปจากเขาเสียที ดีไม่ดีคุณบีสต์คงไม่รู้สึกหรือรับรู้ว่าฉันไม่อยู่อีกหลายวันเลยก็ได้ ในเมื่อไม่เคยอยู่ในสายตาตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่
ทว่าพอจะออกจากห้อง เสียงทุ้มต่ำอันคุ้นเคยก็พูดดักไว้ เท้าที่กำลังก้าวออกไปพลันชะงัก ฉันหันขวับไปทางร่างสูง เขายืนพิงเคาน์เตอร์ครัวกอดอกเฝ้ามองอยู่ไม่ห่าง
เขายังอยู่ ยังไม่ได้ไปไหน แล้วที่ฉันได้ยินเสียงคนเปิดประตูออกไป มันหมายความว่ายังไงกันนะ
“จะไปไหน” ไวกว่าที่สมองจะตามทัน ร่างสูงใช้เวลาเพียงอึดใจก็ก้าวมาประชิดตัวฉัน ดันร่างเข้ากับผนังห้อง กักขังไว้ใต้
