“ทำอะไร” คนตัวสูงก้มมองแขน ฉันเกาะเขาไว้แน่น
“ถ่ายรูปไงคะ วันนี้ไวต์จะอัปรูปคู่เราถี่ ๆ ให้เป็นจุดไข่ปลาเลยค่ะ”
ปกติแล้วฉันไม่ค่อยเล่นโซเชียล หมายถึงช่วงหนึ่งปีหลังจากครอบครัวเจอวิกฤต เพิ่งกลับมาเล่นอีกครั้งก็เมื่อตอนมีคนเข้ามาติดตามเพิ่มหลังจากงานเปิดตัวผลิตภัณฑ์ครีมบำรุงผิวของคุณพราวฟ้าพี่สาวคุณบีสต์ จากนั้นพอเริ่มมีแฟนคลับมากขึ้น เลยต้องอัปเดตรูปมากขึ้น ทุกวันนี้เลยทำเหมือนเป็นเรื่องปกติในชีวิตไปเสียแล้ว
“จำเป็นต้องเกาะแขนด้วยเหรอ” ดุเสียน่ากลัว ทำฉันกระเด้งตัวออกอัตโนมัติ
“ขอโทษค่ะ ก็แค่คิดว่าคนเป็นแฟนกัน เกาะแขนกันถ่ายรูปคงไม่ใช่เรื่องเสียหาย” ขอแตะนิดแตะหน่อยก็ไม่ได้ เขาจะหวงเนื้อตัวอะไรขนาดนั้น ทีฉันยังให้จับให้จูบ อยากจะลูบตรงไหนก็ได้เลย
ได้ยินเสียงถอนหายใจลอยผ่านอากาศมา เพียงไม่นานร่างใหญ่ก็โน้มตัวเข้าหา ใช้มือตวัดคอฉันแล้วกดจูบแรง ๆ ลงบนแก้มนุ่ม
ฉันตกใจค้างไปครู่หนึ่ง กระทั
