“ไม่ได้ค่ะ ไหนบอกแค่จูบ” ขยับตัวออกห่างอย่างระแวดระวัง ฉันยังไม่ค่อยพร้อมเรื่องอย่างว่าเท่าไรนัก แม้จะถูกปลุกปั่นอารมณ์มาแล้วก็ตาม
“นอนที่หมายถึงนอนเฉย ๆ”
ไม่จริง เขาบอกจะจูบเฉย ๆ ยังเลยมาฉีกเสื้อฉันได้เลย
“สัญญา…”
“ถ้าคุณบีสต์ผิดสัญญา ไวต์จะแจ้งความจับคุณ” ขู่ไปอย่างนั้น เผื่อเขากลัวบ้าง
“เด็กดื้อ พยศกับผมขึ้นทุกวันนะไวต์” น้ำเสียงน้อยใจจนสัมผัสได้ จึงขยับตัวเข้าหาร่างใหญ่ ใช้แขนโอบรอบเอวเขาไว้หลวม ๆ
“ฝันดีนะคะคุณบีสต์”
“อือ นอนเถอะ”
ไม่รู้เพราะเหนื่อยหรืออะไร ฉันหลับไปในอ้อมกอดเขาเพียงไม่กี่นาทีหลังจากนั้น กระทั่งตื่นตอนเช้ายังอยู่ท่าเดิม นอนเกยบนอกกว้างโดยมีแขนใหญ่โอบไหล่ไว้หลวม ๆ
สับสนจัง หลงรักเขาไปทั้งตัวและหัวใจแล้ว ตัดใจตอนนี้ไม่ทันแล้วหรือเปล่านะ
จัดการทำธุระกับร่างกายในห้องน้ำเสร็จ เดินกลับเข้าห้องอีกครั้งคุณบีสต์ก็หายไปจากเตียงเสียแล้ว ทิ้งไว้เพียงแค่ความอุ่นจากร่างกาย
