เมื่อเช้าวันใหม่มาเยือน เธอลืมตาขึ้นอีกครั้งก็พบว่านอนอยู่เพียงลำพังแล้ว ชายหนุ่มจากไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ และสำคัญกว่านั้น มันเกือบจะเก้าโมงเข้าไปแล้ว
“อืม หอมกาแฟ” เพราะกลิ่นหอมจากกาแฟร้อนกรุ่นนั่นเองที่ฉุดเธอให้ลุกจากเตียงนอน เธอรีบวิ่งออกไปยังห้องโถงใหญ่เพื่อจะพบว่ามีอาหารมากมายหลายอย่างวางอยู่บนโต๊ะตรงมุมห้อง
“ว๊าว...อเมริกันเบรกฟาสเหรอเนี่ย” เธอเลื่อนเก้าอี้ออกแล้วนั่งลง หยิบการ์ดที่วางอยู่ใกล้กับจานอาหารขึ้นอ่านอย่างแปลกใจ “ทานเยอะ ๆ นะ จะได้มีแรงทำงาน จากนาย...แหม พ่อคนหื่น คิดจะแซวฉันเหรอ”
แต่เธอก็ฟาดอาหารบนโต๊ะจนเรียบ เพราะความที่ใช้แรงงานไปเยอะเมื่อคืนที่ผ่านมา...
อาคิรานั่งดื่มกาแฟอยู่กับอรรณพในห้องทำงาน วันนี้เขาอารมณ์ดีเป็นพิเศษ แม้งานในไร่จะขัดข้องหลายเรื่องจนต้องจัดประชุมด่วนในบ่ายวันนี้
“วันนี้ทำไมบอสดูอารมณ์ดีจังครับ”
เมื่อถูกทัก เขากลับไม่เห็นด้วย “อารมณ์ดีอะไร
