ตีตราเสน่หา

ตอนที่39

ในช่วงเวลาเดียวกันนั้นเอง ทางด้านทัศนัยนั้นหลังจากที่การะบุหนิงเดินจากไป ทำให้ทัศนัยนั่งขัดใจอยู่ ณ ที่ตรงนั้นอยู่สักพัก พอเขาจะขยับลุกขึ้นยืนจึงเห็นว่ากาสะลองได้มาหยุดยืนอยู่เบื้องหลังของเขา กอดอกนิ่ง สงสัยหล่อนคงจะยืนอยู่ตรงนี้นานพอสมควร แต่เขาไม่สนใจและไม่รับรู้ถึงการมาของหล่อน เพราะมัวแต่คิดโมโหเพื่อนสนิทของตนเองที่โดนตามตัวไปเพื่อถูกด่าโดยเฉพาะ

“พี่แทคควรจะตัดใจได้แล้วนะคะ” กาสะลองเอ่ยขึ้น ในแววตาของหล่อนมีแววเยาะหยันชายหนุ่มตรงหน้าปะปนอยู่

แต่คนฟังอย่างทัศนัยไม่เข้าใจ คิ้วเข้มของเขาเลิกขึ้นสูง “เธอพูดเรื่องอะไรของเธอดอกปีบ”

“มันก็รู้ๆ กันอยู่นะคะ พี่จะตีหน้าซื่อไม่รู้เรื่องทำไมกัน” หญิงสาวเบือนหน้าหนีชายหนุ่มอย่างขัดใจ ขณะที่แค่นเสียงถามเขาเยอะหยัน

ทัศนัยจะแกล้งโง่ไม่เข้าใจถึงความหมายที่หล่อนสื่อไปถึงเมื่อไหร่กัน!

คำพูดกำกวมของหญิงสาวรุ่นน้องตรงหน้าทำทัศนัยชักหงุดหงิด “เธอกำลังจะพูดอะไร เอาชัดๆ เลยดีกว่าดอกปีบ” เขาถามหล่อนด้วยเสียงรำคาญที่ใช้เสมอในยามที่ต้องโต้ต้อบกับหญิงสาวผู้นี้

กาสะลองมองอีกฝ่ายราวกับว่าเขาโง่หนักหนาในยามนี้ “พี่แทครู้ไม่ใช่เหรอคะว่ายายดอกแก้วกำลังจะแต่งงาน ทางที่ดีปีบแนะนำให้พี่ตัดใจเสียจะดีกว่า แอบหลงรักเมียชาวบ้านมันไม่สนุกหรอกนะคะ”

“เธอกำลังพูดบ้าอะไรของเธอปีบ!”

ทัศนัยตวาดเสียงดัง ถึงจะรู้จากการะบุหนิงอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้รู้ละเอียดเท่ากาสะลองจึงทำให้ชักหงุดหงิดกับคำพูดเสียดสีของหล่อนมากขึ้นทุกที

“อย่ามาทำเป็นไม่รู้หน่อยเลย” หล่อนกระแนะกระแหนอีกฝ่ายด้วยอกใจที่ร้อนรน “ปีบรู้ว่าพี่แทคแอบรักยัยดอกแก้วใช่ไหมล่ะคะ ถึงได้ตามดูแลมันดีขนาดนี้” น้ำเสียงหญิงสาวเจือไปด้วยอารมณ์อันหลากหลายที่ซุกซ่อนในใจ ที่มีแต่หล่อนเท่านั้นที่รู้ดี ทว่าเหมือนคำพูดเมื่อครู่นี้เหมือนเข็มที่ย้อนกลับมาปักลงกลางใจของหล่อนเอง เมื่อทัศนัยโต้ตอบหล่อนโดยไม่สนใจเลยว่าคนฟังเช่นหล่อนจะรู้สึกอย่างไร

“พี่จะรักแก้วหรือไม่ มันก็เป็นสิทธิ์ของพี่นะดอกปีบ แต่ที่แน่ๆ พี่ไม่มีวันรักผู้หญิงอย่างเธอเด็ดขาด!”

“พี่แทค!”

คำพูดแทงใจหล่อนของทัศนัยทำให้หญิงสาวตวาดเรียกเขาเสียงดังลั่น แต่เมื่อมีโอกาส ทัศนัยหรือจะหยุดตอกย้ำให้หล่อนได้รู้ว่าในสายตาของเขาหล่อนเป็นเช่นไร

“ผู้หญิงอย่างเธอมันร้ายกาจ! เอาแต่ใจ! ใจคอคับแคบ! พี่ไม่มีวันรักเธอลงหรอกดอกปีบ เทียบกับแก้วแล้วเธอไม่มีดีอะไรเลย!”

คำพูดหมื่นแสนถ้อยคำของทัศนัยไม่ทำให้หล่อนเจ็บปวดได้กับคำพูดที่ว่าเขาจะไม่มีวันรักหล่อน กาสะลองเจ็บลึกในอกยิ่งนัก ทำได้แต่จ้องมองเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและเจ็บแค้น แล้วจึงเป็นฝ่ายล่าถอยสะบัดหน้าเดินหนีไปจากี่นี่อย่างรวดเร็ว ด้วยไม่อาจทนมองหน้าทัศนัยได้อีกต่อไป

ว่าไม่ตอนนี้หรือตอนไหน ทัศนัยก็ไม่เคยเห็นหล่อนอยู่ในสายตา ไม่เคยเห็นหล่อนดีเลยสักครั้ง ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาเอาแต่รักและปกป้องแต่การะบุหนิง และพร้อมจะทำทุกอย่างให้หล่อนเจ็บปวดอยู่เสมอ

แต่ถึงอย่างนั้นกาสะลองก็ไม่เข้าใจหัวใจของตนเองเหมือนกันว่าทำไมหล่อนถึงตัดใจจากผู้ชายคนนี้ไม่ได้เสียที!